Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Ο Οδυσσέας διηγείται στον Όμηρο




Ο Ερμής εν αναμονή 

"Η Ποίηση είναι για τις δύσκολες ώρες"
Ν. Εγγονόπουλος



ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΑ




 «Δύο φιλόσοφοι και ένας Στρατιωτικός Ήρωας».



Ποιητής και Ήρωας





Οδυσσέας  Πηνελόπη



Ήρωας




Κλεοπάτρα   Καίσαρ



Αρχαίος Πολεμιστής

Ο «αυτόχθων» υπερρεαλισμός του

Αυτοπροσωπογραφία



Το Πνεύμα της Μοναξιάς




Ο Οδυσσέας διηγείται στον Όμηρο,

Αναρωτιόμουνα κάποτε πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν νειάτα χωρίς ποίηση − άνθρωποι νέοι, δηλαδή, που διατρέχουν την πλάση χωρίς να τους έχει συνεπάρει το ρίγος της.Ακόμα πιο εμφατική η απορία μου, όταν επρόκειτο για μια ποίηση που καταφάσκει στη χαρά της ζωής, την τραγουδάει κιόλας μέχρι τη σωματική της έκφανση − όπως η ποίηση του Ελύτη ας πούμε ή (να, εδώ) του Εγγονόπουλου.
 Σήμερα που με την ποίηση ασχολούνται ακόμα λιγώτεροι νέοι, σήμερα που με την ποίηση ασχολούμαστε ακόμα λιγώτερο οι άνθρωποι, ξανασκύβοντας σε μια τέτοια σαγήνη των λέξεων νομίζω ότι μπορώ και να πιθανολογώ την απάντηση:
Έστω και όταν φέρνει σε πρώτο αντίκρυσμα την ηδονική των σχέσεων διάσταση, η μεγάλη ποίηση εμπεριέχει πάντα αφομοιωμένη και μιανασκητικότητα (σημασιών όσο και − ναι − αισθημάτων) των οποίων, ακριβώς, το δ ι α λ ε κ τ ι κ ό  σ υ ν α π ά ν τ η μ α είναι εκείνο που εκλύει τις αιτίες της βαθειάς μας μέθεξης.
Δεν διανύουμε ασφαλώς καιρούς πρόσφορους για μια τέτοια μας συνθετικότητα, σήμερα μάλιστα ακόμα λιγώτερο απ' όσο εχθές, και τούτος είναι ίσως ο αθέατος λόγος για τον οποίο τη  χ α ρ ά  (εν προκειμένω, τη χαρά της ποιήσεως) τη φ ο β ό μ α σ τ ε: Δεν πιστεύουμε ότι θα χωρέσει εντός μας! Εξ ού και αυτοπεριοριζόμαστε μακριά της.Ο σύγχρονος άνθρωπος, καθ' όλα τα άλλα, έχει διαπλαστεί από τους ποιητές − θέλω να πω, έχει διαπλαστεί από τους διανοούμενους.Το ότι οι ποιητές μας αυτοί γεννούσαν ένα κόσμο από τον οποίο θα απέβαινε εξορισμένη η ποίηση, κυρίως αρμόδιοι να το επισημάνουν θα μπορούσαν να είναι οι φιλόσοφοι. Η Πηγή ωστόσο της Απώλειας δεν ήταν ότι τάχα δεν είχαμε, εν τω μεταξύ, φιλοσόφους. Η πηγή της απώλειας ήταν ότι οι φιλόσοφοί μας είχαν ήδη προλάβει (στο πεδίο των θεμελιωδών μας κατανοήσεων) να μετονομάσουν το σκοτάδι σε φως, να μετονομάσουν το φως σε σκοτάδι.
κείμενο: 

Γ. Καστρινάκης


Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Δευτέρα Οδυσσεία

ΕΛΛΑΣ 2015 ΝΑΥΣ

    Ταξίδια του Τηλέμαχου

Dante, Ιnferno, Canto ΧΧVΙ
                        Τennyson, «Ulysses»

Οδύσσεια δευτέρα και μεγάλη,
της πρώτης μείζων ίσως. Aλλά φευ
άνευ Ομήρου, άνευ εξαμέτρων.

Ήτο μικρόν το πατρικόν του δώμα,
ήτο μικρόν το πατρικόν του άστυ,
και όλη του η Ιθάκη ήτο μικρά.

Του Τηλεμάχου η στοργή, η πίστις
της Πηνελόπης, του πατρός το γήρας,
οι παλαιοί του φίλοι, του λαού
του αφοσιωμένου η αγάπη,
η ευτυχής ανάπαυσις του οίκου
εισήλθον ως ακτίνες της χαράς
εις την καρδίαν του θαλασσοπόρου.

Και ως ακτίνες έδυσαν.

                        Η δίψα
εξύπνησεν εντός του της θαλάσσης.
Εμίσει τον αέρα της ξηράς.
Τον ύπνον του ετάραττον την νύκτα
της Εσπερίας τα φαντάσματα.
Η νοσταλγία τον κατέλαβε
των ταξιδίων, και των πρωινών
αφίξεων εις τους λιμένας όπου,
με τί χαράν, πρώτην φοράν εμβαίνεις.

Του Τηλεμάχου την στοργήν, την πίστιν
της Πηνελόπης, του πατρός το γήρας,
τους παλαιούς του φίλους, του λαού
του αφοσιωμένου την αγάπην,
και την ειρήνην και ανάπαυσιν
του οίκου εβαρύνθη.
                        Κ’ έφυγεν.

Ότε δε της Ιθάκης αι ακταί
ελιποθύμουν βαθμηδόν εμπρός του
κι έπλεε προς δυσμάς πλησίστιος,
προς  Ίβηρας, προς Ηρακλείους στήλας,—
μακράν παντός Aχαϊκού πελάγους,—
ησθάνθη ότι έζη πάλιν, ότι
απέβαλλε τα επαχθή δεσμά
γνωστών πραγμάτων και οικιακών.
Και η τυχοδιώκτις του καρδιά
ηυφραίνετο ψυχρώς, κενή αγάπης.

Κ. Καβάφης
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)                  
                                                                                                                                                                                                                                                           
                                                                                                                                                                  Στου Οδυσσέως   ..... την μεγάλη παρουσία                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Γεννημένοι σε Πέτρα


                 Πέτρα  και...... Ομηρικό Φως

Ενδελεχώς

ΟΜΗΡΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ


Algis Kemezys


                                        Ste Adele, Quebec, Canada




Click to enlarge.


                 Born in Stone: Ancient Greek Sculpture


Ενδελεχείς  Λίθοι

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Το Μήνυμα του Απόλλωνα

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

Τα Παιδιά του Οδυσσέα

Τα παιδιά του Οδυσσέα είναι περίλυπα και
θυμωμένα.
Για την ανάξια μοίρα.
Τ ΄αρχαία κλἐη που δεινοπαθούν
σε ασυνάρτητες ομιλίες.
Πώς άλλαξαν;
Πώς έκλεισαν οι δρόμοι και οι μεγάλοι ορίζοντες;
Πώς χάθηκε η λύρα των αοιδών;

Θα πρέπει να είναι κάπου η Αθηνά.
Η Φίλια, πατρώα θεά, η αριστόβουλη.
Ο Ερμής  με το νικηφόρο μώλυ.
Το άγαλμα  της Αφροδίτης
από την πιο θάλλουσα  μυρτιά.
Η κρήνη στο Μουσών λειμώνα.
 Ένα μαντείο γρήγορα.
Ένα φθεγγόμενο νερό.
Ένα χρησμό.
‘Ενα λόγο αίσιο.
Ένα βωμό στον Οδυσσέα
 Κτισμένο ψηλά,
σε λόφο πάνω από τη θάλασσα,
πνιγμένο σε μυρτιές, σε πεύκα και ανεμώνες.
Σε δάφνες και τριανταφυλλιές,
την ομορφιά που αρέσει στους θεούς να περπατούν,
πριν να δωρίσουν την εύπλοια.


Το Μήνυμα του Απόλλωνα

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Βραβείο Συμμετοχής


Ομηρική Πολιτεία 
2014-2015

2ος  διαγωνισμός  της Ομηρικής Πολιτείας  με θέμα:"Οι Άθλοι του Ηρακλή και  του Οδυσσέα οι Σταθμοί".
Ευχαριστούμε τους καλλιτέχνες,  τους συγγραφείς,  τους ομηριστές και τους  καλούς μας φίλους   για την παρουσία τους στην Ομηρική Πολιτεία.


Βραβείο συμμετοχής  με τυχαία αλφαβητική σειρά σειρά μέχρι τώρα:


      Υιώτα ΣτρατήΑστοριανές Γέφυρες

Γιάννης Πανταζής:Η Ναυμαχία των Άστρων

Γιάννης  Δ Λύρας:Παλαιές Οδύσσειες 

Ελένη Προεστού: Ο Κόσμος της Ελένης

Σ. Σιταράς,Απαγγελίες στη Δασκαλόπετρα

Α. Κ,  μαθητής Α΄   Γυμνασίου: Με τα Μάτια του Τηλέμαχου

Οδυσσέας ΆννινοςΗ Άνοδος των Ηρακλειδών

Σ.Ι ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣΟμηρικές Εύσκοπες Ευωχίες

Klaus Bruengel: Ομηρικές Μουσικολογίες

Carlo Maiolini: Ιωνικοί Ρυθμοί Φωτός

Η Επιστροφή του Οδυσσέα

Κώστας ΤζαναβάραςΟμηρική Παρακαταθήκη

Γιώργος Καδήρογλου: Ομηρικές Αποκαλύψεις

Parkes, MichaelΦιλοίτιες Συνομιλίες

Λουί Μάικλ Λεόν: Ο μικρός πρίγκιπας των λιονταριών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ & ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥΝΟΜΟΥ ΗΜΑΘΙΑΣ: Ένα Σχολείο για τον Αλέξανδρο

Ηλίας Α. Τουμασάτος : Μια Ιθάκη για τον Οδυσσέα

Τον Δημήτρη Βαρβαρήγο, την Γοργώ Αλεξίου και την Αναστασία Χατζή, μέλη της κριτικής επιτροπής

και...... συνεχίζονται οι  συμμετοχές  με άρθρα και καλλιτεχνικές δημιουργίες

 μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου 2015

Η διαχειριστική ομάδα

Αστραία, Μπαλούμη Ευαγγελινή

Κλειώ, Μπαλούμη Κλεονίκη

Πεισίστρατος, Ηλίας Σκαλτσάς
  
 Αχιλλέας, Διονύσιος Φραγκεδάκης 

Ομηρόκοσμος, 21  Ιουνίου  2015

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Οδυσσέας και Ηρακλής


 

Ιστορίες Τόξων Άθλων και Σταθμών

Μ ΄αρέσεις  γιατί είσαι ο μόνος θνητός που ξέρει να σκέπτεται, λέει ο Αίολος, στον Οδυσσέα και του δίνει τον Ασκό των Ανέμων, ερμητικά κλειστό.( σκηνή  από την ομώνυμη ταινία του  Φ. Κόπολα, Οδύσσεια, 1997)

Στον θρόνο του Ερμή
ἷξον δὲ σπεῖος γλαφυρὸν θεὸς ἠδὲ καὶ ἀνήρ·
καί ῥ' ὁ μὲν ἔνθα καθέζετ' ἐπὶ θρόνου, ἔνθεν ἀνέστη
Ἑρμείας, νύμφη δ' ἐτίθει πάρα πᾶσαν ἐδωδήν,
ἔσθειν καὶ πίνειν, οἷα βροτοὶ ἄνδρες ἔδουσιν·
ε Οδυσσείας 195

Έφθασαν σε ένα σπήλαιο θεός και ανήρ
Και εκείνος, ο Οδυσσέας, κάθεται επί του θρόνου
Ένθεν ανέστη  προηγουμένως, Ερμείας, η  δε νύμφη, Καλυψώ, 
του παρέθεσε πολλά εδέσματα
Να φάγει και να πιει, που μόνο  άνδρες, τρώγουν, βροτοί.

Από τον θρόνο του Ερμή , διάσημος δισέγγονος του,  ο Οδυσσέας, χρησιμοποιεί το μαγικό του  ραβδί, αυτό της ερμηνείας, σε ένοπλο πτερόεντα  λόγο και δεν είναι η πρώτη φορά, αφού και ο Θερσίτης το είχε δοκιμάσει  στην Ιλιάδα, κάποια φορά. Εκτός από τον τρίποδα της μαντικής που παίρνει δώρο από του Φαίακες για να ΒΛΕΠΕΙ στην ΕΡΜΗΝΕΙΑ του καθαρά.
Αν ο Οδυσσέας  έχει το ραβδί, και  κατασκευάζει τον μοχλό με άκρη μυτερή  στην σπηλιά του Κύκλωπα από ελιάς κλαδί, ο Ηρακλής το ρόπαλο, από αγριελιά επίσης  κρατά..
Πως; Πως το φτιάχνει αυτό το μοχλό ραβδί και μπορεί τον κόσμο να κινεί;
Με το μήκος των χεριών ενός ενήλικος και  μια  «οργυιά» μυαλό και το στερεώνει,  σε κόσμο ΙΔΕΩΝ γερό. Όπως ο Αρχιμήδης είχε πει τον παλιό καλό καιρό:
Δώστε μου ένα σημείο εκτός της Γης και εγώ  μπορώ να τη κινήσω, να την μετακινήσω , στο λεπτό.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

Η Ναυμαχία των Άστρων



Η ζωφόρος του Στόλου Θήρα, Ακρωτήρι


Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Αφιερωμένο στην Παλλάς Αθηνά

Αφού περπάτησε για χρόνια πολλά

επάνω στην Ευτυχισμένη Μοίρα
πού Χαίρετε τις Γλυκόπνοες Χλόες , 

μια κοσμική πνοή γέμισε τα πνευμόνια του.

Μα ήταν ξανά ο πιστός του φίλος ο Αίολος! 

Και ξοπίσω απ' την ανάσα που γέμιζε το Παν, 
χαμογελώντας ο 'Ηφαιστος
του έδωσε τα Χαρούμενα Δώρα που του είχε υποσχεθεί

για να φτιάξει και ο Οδυσσεύς μεγάλα ΕργαΛεία.

Με αυτά τα χαρούμενα δώρα έφτασε στο μακρινό μέρος 

που ο νοικοκύρης του Κρατά όπλα χειρός και Αναμμένες Δάδες  
Αυτός του φώτιζε το διάβα του σαν πέρασαν τα σύνορα του βασιλείου του.

Τότε τον παρέδωσε στον Φόβο τον φοβερό στρατιώτη που φέρει δόρυ.

Ο Φόβος τον συνόδεψε μέχρι και την είσοδο

που οδηγεί στην Πύλη των Αστέρων. 
Ο Οδυσσεύς παραδόθηκε στον ποταμό της Στυγός
– Σείριος, στην σπείρα του Ωρίωνα –
εισήλθε στον ουράνιο ποταμό του Αχέροντα 
– αφίχθηκε στο αστρικό σύστημα της Πύλου, 
είσήλθε στην σπείρα του Περσέα του Άργου, 
μια από τις τέσσερις , κεντρικές σπείρες του γαλαξία. 
Αυτό βρίσκεται πέρα από τις φωτιές στον Ουρανό.
Κολυμπώντας μέσα στο γάλα της 'Ηρας και περπατώντας πάνω 
στη ραχοκοκαλιά της νύχτας, κατάφθασε 
στην πιο ψηλή κορφή στον 'Ολυβο. 
Από εκεί προέβαλε στο πνεύμα του βαθιές σχέσεις 
ανάμεσα στον ουρανό και την γη, 
μακριά από βιαιότητες ψυχών 
διότι ΒΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΟΥΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΝΟΜΟΣ.
Γιατί ο Νούς και ο Νόμος
είναι Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.

κείμενο: Γιάννης Πανταζής






Σαντορίνη Θήρα
Οδυσσέας Όλυβος



ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΚΑΣΤΡΩΝ ΣΕ ΠΥΛΕΣ ΑΣΤΡΩΝ

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

Και ο Οδυσσέας ζει


ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ! Anna Chromý 2000 ΜΟΝΑΚΟ

Ο Οδυσσέας στον Τροχό του Χρόνου

Ποιος είναι ο Οδυσσέας;
Είχαμε διαβάσει στα ποιήματα του Ομήρου, τη ζωή   και την δράση  του Οδυσσέα. Αλλά ο λογοτεχνικός βασιλιάς της Ιθάκης είχε  και άλλα μυστικά διάσπαρτα  σε πολλές πηγές: περασμενες, σύγχρονες αλλά και μελλοντικές . Έτσι, ο Valerio Massimo Manfredi ήθελε να δει την επίδραση που έχει,   το να διηγηθεί με μια ανάσα   τη ζωή του Οδυσσέα , τον ήρωα των ηρώων, τον μύθο μέσα στον οποίο κρύβονται   όλες οι ιστορίες μας, ακόμη και  των νέων μυθιστορημάτων και των πιο καινούργιων.

Ο αρχαιολόγος και συγγραφέας, επομένως, κάνει μια αυστηρή φιλολογική εργασία. Έσκαψε μεταξύ των πολλών πιθανών πηγών, ζυμώνοντας  τις ιλιγγιώδεις  ιστορίες  με την ικανότητά του ως παραμυθάς. Ένα έργο που συνδυάζει τις ιδιότητες ενός συγγραφέα, αλλά και ενός αρχαιολόγου και βιογράφου, γιατί ο Οδυσσέας είναι ένα θέμα προσωπικότητας, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με μεγάλη προσοχή.
Η τριλογία «Το όνομά μου είναι Κανένας»,  είναι μια ομολογία-βιογραφία-μυθιστόρημα, όπου ο ήρωας μιλάει σε πρώτο πρόσωπο και φαίνεται να είναι πιο πραγματική από την πραγματική. Αυτό είναι το ταλέντο του Manfredi, να μας οδηγήσει  ανάμεσα στους χαρακτήρες των ομηρικών επών να τους ακούσουμε  να τους ζωντανέψουμε.

Φυσικά, η πρώτη ύλη είναι τόσο φίνα. 
Πού αλλού θα μπορούσε κανείς  να βρει ένα λογοτεχνικό χαρακτήρα να μπορεί να ανταγωνιστεί  τον Οδυσσέα, έναν άνθρωπο τόσο σύνθετο και τόσο ρευστό. Η πρόκληση του Manfredi φάνηκε τιτάνια, ομολογουμένως, μια τεράστια ευθύνη και  βγήκε νικητής, γιατί είναι ένας μεγάλος γνώστης του αρχαίου κόσμου, αλλά και  ένας μελετητής που ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του , χωρίς όμως να  προδώσει τους ήρωες του.

Η γοητεία μπορεί μόνο να αυξηθεί ακούγοντας  τον συγγραφέα  να σκιαγραφεί τον  Οδυσσέα  σαν μια προσωπικότητα άπειρη. Ο πανούργος εφευρέτης της στρατηγικής , ο άνθρωπος που ξέρει πώς να συνδυάσει τη σωματική δύναμη με την πνευματική οξύνοια, τον άνθρωπο που μισεί τον πόλεμο (αλλά αν πραγματικά πρέπει να πολεμήσουμε, τότε είναι αποφασισμένος να κερδίσει). Ο Οδυσσέας βγαίνει ως χαρακτήρας με  σταθερές αρχές,  (πιστότητα, την πίστη, τη φιλία), αλλά συγχρόνως τυλιγμένος σε μια δίνη  αναζητήσεων και ερωτήσεων και επανεξέτασης της ταυτότητας του  που τον καθιστά τον τέλειο σύγχρονο ήρωα και ίσως ακριβώς εξαιτίας αυτού  άρεσε τόσο πολύ στους συγγραφείς του εικοστού αιώνα .
Ο άνθρωπος ο οποίος επιστρέφει στο σπίτι του μετά από χρόνια πολέμου και περιπλανήσεις, για παράδειγμα, είναι ένας Οδυσσέας  που γίνεται ο δούρειος ίππος για τον εαυτό του κρυμμένος στα παπούτσια ενός ζητιάνου για μην αναγνωριστεί. Και ίσως αυτό ήταν η πιο κορυφαία στιγμή μιας  συναισθηματικής συνάντησης: αυτή της επιστροφής στην Ιθάκη, η συνάντηση με την Πηνελόπη, βλέποντας τον ήρωα μας  σε περιπέτειες  βαθιάς σκέψης σε αμφιβολίες και θυμό, μέχρι την απόφαση να δώσει τη μάχη με τους μνηστήρες που ήθελαν να αποπλανήσει τη γυναίκα του και να κλέψει το βασίλειο.
Ο Οδυσσέας μπορεί να φοβάται, αλλά δεν τα παρατάει, ακόμα και όταν είναι μεγάλος  και κουρασμένος, ακόμα και όταν έχει να υπακούσει σε μια μυστηριώδη προφητεία και σε ένα ταξίδι  σε έναν άγνωστο κόσμο (για να επανεμφανιστεί σε ένα εντελώς νέο κλειδί στον τρίτο τόμο της τριλογίας ( Ο χρησμός ). Ο Οδυσσέας είναι  ένας σύγχρονος  ήρωας, ο κατάλληλος άνθρωπος για την εποχή μας  αυτής της  κρίσης,  είναι αυτός που πάντα ξέρει πώς να βρει μια διέξοδο, ακόμα και όταν όλα φαίνεται να χάνονται, ένας άνθρωπος που δεν παραδίνεται, πάντα έτοιμος να βρει ένα εναλλακτικό σχέδιο. Επιπλέον, ο αρχαιολόγος είπε : "στις περιπλανήσεις του, μέσα από τους μύθους, ο Οδυσσέας είναι ο βαρκάρης  από επικό  στο μυθιστόρημα. Η οξύτητα του Λόγου του έχει πάντα να κάνει με την έκρηξη των δυνάμεων του χάους, και η  αμφισβήτηση τους ήταν ανέκαθεν μία από τις ηρωικές μορφές του δυτικού ανθρώπου. " και αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που καθιστούν σύγχρονο τον Οδυσσέα,  Η οξύνοια και η λογική του που  αναδεικνύονται μέσα στο χάος και στην παράνοια. Η ηρωική πλευρά του Δυτικού ανθρώπου δομείται ακριβώς έτσι: να μπορεί να αψηφά και να αντιμετωπίζει με θάρρος το χάος και την παράνοια. 

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΗΤΑΝ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΑΣ ;

 "Το όνομά του είναι Κανείς ":  ο Manfredi δεν χρειάζεται να σκεφτεί  πάρα πολύ για να απαντήσει. " Δεν υπάρχει  γενιά που να μην έχει  σφυρηλατηθεί με τα κατορθώματά του και την προσωπικότητά του, γιατί ο Οδυσσέας ενσαρκώνει ‘όλα τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής. 
Ο Οδυσσέας  είναι  ο ΚΑΝΕΝΑΣ επειδή είναι όλοι μας. "
Επέλεξα τον Οδυσσέα γιατί είναι  το είδωλό μου από όταν ήμουν παιδί, ένα πρόσωπο γοητευτικό, δυναμικό και εξαιρετικά διαχρονικό. Δεν είναι τυχαίο που απαντάται συνέχεια στην ιστορία της λογοτεχνίας, από τους Έλληνες τραγικούς και τον Βιργίλιο, μέχρι τον Δάντη, τον Σαίξπηρ και τον Τζόις. Στην παρούσα φάση της ζωής μου, αισθάνθηκα την ανάγκη να συμμετάσχω κι εγώ σ’ αυτή τη λογοτεχνική περιπέτεια.
Ο Valerio Massimo Manfrendi , έγραψε και την τριλογία για τον Μέγα Αλέξανδρο  , «Ο ΓΥΙΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ», όπου μιλά για την παιδική του ηλικία, «ΟΙ ΑΜΜΟΙ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΑ»  (εξερευνηση) , «ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» όπου μιλά για το τέλος και τον θάνατό του.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟΣΟ ΝΕΟΣ"
"Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΧΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ"
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ , « ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ- Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Το πρώτο από τα δύο νέα του βιβλία για τη ζωή του Οδυσσέα, ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία του ήρωα από τα παιδικά του χρόνια μέχρι το τέλος το Τρωικού Πολέμου και επιχειρεί να δώσει ρεαλισμό στα μυθολογικά στοιχεία της ιστορίας.
Ο Οδυσσέας μεγαλώνει στην Ιθάκη ακούγοντας από τον πατέρα του, Λαέρτη, ιστορίες από την Αργοναυτική Εκστρατεία. Μαθαίνει να κυνηγά από τον παππού του, Αυτόλυκο. Γνωρίζει όλους τους βασιλείς της Ελλάδας. Ο ανταγωνισμός των απόγονων των Αργοναυτών για το χέρι της Ελένης οδηγεί σε έναν όρκο. Τι συνδέει το Οδυσσέα με την όμορφη πριγκίπισσα της Σπάρτης; Πώς θα γνωρίσει τη σύζυγό του Πηνελόπη; Και, όταν όλοι οι βασιλείς συμμαχήσουν εναντίον της Τροίας, ποιον θα έχει ο Οδυσσέας για σύμβουλο;
Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ
Οδυσσέας ή ο Κανένας: ο πολυμήχανος άνδρας, ο μύθος που ταξιδεύει στις θάλασσες, ο πιο θαυμαστός ήρωας όλων των εποχών βρίσκεται εδώ, σ’ αυτές τις σελίδες. Και ξεδιπλώνει μπροστά μας τη ζωή του με όλη την ανθρωπιά και το θάρρος που τον έκαναν πιο αθάνατο κι από θεό. 
Από τη γέννησή του στη βραχώδη Ιθάκη μέχρι την εξέλιξή του σε πολεμιστή στο πλευρό του πατέρα του, Λαέρτη, από την αγκαλιά της τροφού του Ευρύκλειας στην απέραντη θάλασσα, από την εκτυφλωτική ομορφιά της Ελένης στον έρωτα για την Πηνελόπη, από τον επίσημο όρκο για εκδίκηση μέχρι το ξέσπασμα του τρομακτικού πολέμου, αυτό το μυθιστόρημα ακολουθεί τον Οδυσσέα μέχρι την κατάκτηση της Τροίας, πριν ακόμα αρχίσει ο νόστος. Ο Βαλέριο Μανφρέντι φέρνει στο φως επεισόδια και πρόσωπα που δε γνωρίζαμε, με αποτέλεσμα ο Οδυσσέας να μη φαντάζει μοναχικός ανάμεσα στις σκιές των θεών και των πολεμιστών. Ολόκληρη η πορεία του, οι πατρικές του ρίζες, οι επικές αφηγήσεις με τις οποίες τον έθρεψε ο παππούς του, οι διάλογοι με τον Αχιλλέα και τον Αίαντα, οι συναντήσεις με τη θεά Αθηνά, όλα αυτά δίνουν ζωή σε μια εκπληκτική αφήγηση.
Μια ιστορία ρυθμική σαν τα τύμπανα του πολέμου, φουρτουνιασμένη σαν θάλασσα που τη χτυπάει η τρίαινα του Ποσειδώνα, μελωδική σαν το τραγούδι των Σειρήνων.
Χρειάστηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια γεμάτα βία και αίμα, άγριους έρωτες, πάθη και μίση για να νικήσουν οι Έλληνες τους Τρώες. Τώρα ο Οδυσσέας πρέπει να επιστρέψει με τους άντρες του στην Ιθάκη, όπου τον περιμένουν η πιστή γυναίκα του και ο γιος του, τον οποίο είχε αφήσει μωρό. Αλλά ο γυρισμός είναι μια νέα περιπέτεια. Ο Οδυσσέας έχει να αντιμετωπίσει τις σκοτεινές δυνάμεις της φύσης, τις ανεξιχνίαστες βουλές των θεών και ύπουλους εχθρούς, όπως τον κύκλωπα Πολύφημο, τους Λωτοφάγους, τη μάγισσα Κίρκη, τις Σειρήνες με το θανάσιμο τραγούδι τους… Ο πολυμήχανος άντρας, ο τολμηρός Κανένας, θα φτάσει στα πέρατα του κόσμου, ακόμη και στον Άδη, για να καταλήξει σε ένα μυστηριώδες νησί, όπου μια γοητευτική θεά θα τον κρατήσει στη γλυκιά αγκαλιά της για πολλά χρόνια. Τελικά, με την καρδιά γεμάτη πόνο για τους χαμένους συντρόφους, θα καταφέρει να φτάσει στην Ιθάκη, για να γευτεί την αγαλλίαση αλλά και την εκδίκηση… Μετά τον ΟΡΚΟ, όπου ο Μανφρέντι αφηγείται με τρόπο μαγικό τη ζωή του Οδυσσέα από τη γέννησή του μέχρι το τέλος του Τρωικού Πολέμου, στον ΓΥΡΙΣΜΟ ξεδιπλώνει ως το τέρμα του το πιο συναρπαστικό ταξίδι όλων των εποχών.
Ο ΧΡΗΣΜΟΣ
Στο νεκρομαντείο της αρχαίας Εφύρας, ο αρχαιολόγος Περικλής Χαρβάτης πεθαίνει μυστηριωδώς μόλις ανακαλύπτει το περίφημο αγγείο του Τειρεσία…. Στο βιβλίο γίνεται σύνδεση του Οδυσσέα με τα γεγονότα της νεότερης Ελλάδος στην αέναη αναζήτηση  της δικαιοσύνης, μέσα σ' έναν κόσμο  στη διαφθορά , τη βιαιότητα του ανθρώπου και την απληστία του για εξουσία.
«Καταπληκτικό!
Και ο Οδυσσεας ζει», .....ήταν ένα από τα ενθουσιώδη σχόλια ενός αναγνώστη.
Μετάφραση Κλειώ Αρτεμίδου
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟ  PANORAMA TV ITALIA

http://www.panoramaditalia.it/valerio-massimo-manfredi-ulisse-tutti/