Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Ο Οδυσσέας διηγείται στον Όμηρο




Ο Ερμής εν αναμονή 

"Η Ποίηση είναι για τις δύσκολες ώρες"
Ν. Εγγονόπουλος



ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΑ




 «Δύο φιλόσοφοι και ένας Στρατιωτικός Ήρωας».



Ποιητής και Ήρωας





Οδυσσέας  Πηνελόπη



Ήρωας




Κλεοπάτρα   Καίσαρ



Αρχαίος Πολεμιστής

Ο «αυτόχθων» υπερρεαλισμός του

Αυτοπροσωπογραφία



Το Πνεύμα της Μοναξιάς




Ο Οδυσσέας διηγείται στον Όμηρο,

Αναρωτιόμουνα κάποτε πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν νειάτα χωρίς ποίηση − άνθρωποι νέοι, δηλαδή, που διατρέχουν την πλάση χωρίς να τους έχει συνεπάρει το ρίγος της.Ακόμα πιο εμφατική η απορία μου, όταν επρόκειτο για μια ποίηση που καταφάσκει στη χαρά της ζωής, την τραγουδάει κιόλας μέχρι τη σωματική της έκφανση − όπως η ποίηση του Ελύτη ας πούμε ή (να, εδώ) του Εγγονόπουλου.
 Σήμερα που με την ποίηση ασχολούνται ακόμα λιγώτεροι νέοι, σήμερα που με την ποίηση ασχολούμαστε ακόμα λιγώτερο οι άνθρωποι, ξανασκύβοντας σε μια τέτοια σαγήνη των λέξεων νομίζω ότι μπορώ και να πιθανολογώ την απάντηση:
Έστω και όταν φέρνει σε πρώτο αντίκρυσμα την ηδονική των σχέσεων διάσταση, η μεγάλη ποίηση εμπεριέχει πάντα αφομοιωμένη και μιανασκητικότητα (σημασιών όσο και − ναι − αισθημάτων) των οποίων, ακριβώς, το δ ι α λ ε κ τ ι κ ό  σ υ ν α π ά ν τ η μ α είναι εκείνο που εκλύει τις αιτίες της βαθειάς μας μέθεξης.
Δεν διανύουμε ασφαλώς καιρούς πρόσφορους για μια τέτοια μας συνθετικότητα, σήμερα μάλιστα ακόμα λιγώτερο απ' όσο εχθές, και τούτος είναι ίσως ο αθέατος λόγος για τον οποίο τη  χ α ρ ά  (εν προκειμένω, τη χαρά της ποιήσεως) τη φ ο β ό μ α σ τ ε: Δεν πιστεύουμε ότι θα χωρέσει εντός μας! Εξ ού και αυτοπεριοριζόμαστε μακριά της.Ο σύγχρονος άνθρωπος, καθ' όλα τα άλλα, έχει διαπλαστεί από τους ποιητές − θέλω να πω, έχει διαπλαστεί από τους διανοούμενους.Το ότι οι ποιητές μας αυτοί γεννούσαν ένα κόσμο από τον οποίο θα απέβαινε εξορισμένη η ποίηση, κυρίως αρμόδιοι να το επισημάνουν θα μπορούσαν να είναι οι φιλόσοφοι. Η Πηγή ωστόσο της Απώλειας δεν ήταν ότι τάχα δεν είχαμε, εν τω μεταξύ, φιλοσόφους. Η πηγή της απώλειας ήταν ότι οι φιλόσοφοί μας είχαν ήδη προλάβει (στο πεδίο των θεμελιωδών μας κατανοήσεων) να μετονομάσουν το σκοτάδι σε φως, να μετονομάσουν το φως σε σκοτάδι.
κείμενο: 

Γ. Καστρινάκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όλα είναι δρόμος... αρκεί να είναι ένα μονοπάτι με καρδιά