Ιθάκη 1886.Ντόπιος στον οποίο ο Alexander Freiherr είδε την φυσιογνωμία του Οδυσσέα.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Και γιατί είμαι ένας υπερήφανος Έλληνας.
Οι Αρχαίοι Σοφοί και Μύστες γνώριζαν την Γοητεία των Λέξεων όπως επίσης την Κενότητα και Ανεπάρκειά τους να περιγράψουν συναισθήματα αισθήσεις και Ψυχολογικές καταστάσεις.
Έτσι, Σοφώς Ποιούμενοι, Δημιούργησαν τους Μύθους, οι οποίοι είναι πιο αληθινοί και πιο πραγματικοί από την καθημερινότητα των λέξεων που χρησιμοποιούμε και οι οποίοι αγγίζουν
τα όρια της Αιωνιότητας. Και τούτο, διότι Μορφές, Αισθήσεις και Συναισθήματα Είναι Αιώνιες Σταθερές Ιδιότητες και εικόνες όλων των Όντων του Σύμπαντος.
Δύναται να υπάρξει Ζωή χωρίς αισθήσεις;;
Ένα οποιοδήποτε ιστορικό ή μη γεγονός, από την στιγμή που γίνετε περνάει στην ιστορία, στον χρόνο και δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Αυτό είναι Νόμος του Σύμπαντος.
Τίποτε ΔΕΝ υπάρχει δυο φορές…..
Ο Χρόνος είναι ο Κρόνος που γεννά τα Δημιουργήματα του Παρόντος και αμέσως τα τρώγει, σε μία αέναη διαδικασία, κάνοντας τα πάντα παρελθόν.
Γι’ αυτό το λόγο ο Μύθος, σε αντίθεση με το τυχαίο γεγονός του παρόντος, είναι κάτι που «συμβαίνει κάθε στιγμή και συνεχώς» όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα, όπου θα επεξεργασθούμε γεγονότα του παρελθόντος και θα νιώσουμε να ζωντανεύουν άγνωστες αλλά υπαρκτές αλήθειες του παρελθόντος.... Ο Μύθος Είναι Άτρωτος, Αθάνατος και πάντα ΠΑΡΟΝ, μην μπορώντας να τον φάει ο Κρόνος, διότι και ο ίδιος ο Κρόνος εμπεριέχετε σ΄Αυτόν, είναι μέρος του Μύθου.
Όπως μέρος του Μύθου είμαστε κι Εμείς και τα Πάντα στην Αέναη Εξέλιξη της Ζωής…
Η Οδύσσεια είναι η Μυθολογική διάπλαση μιας ιστορικής περιπέτειας, που δημιουργήθηκε από τους Έλληνες Σοφούς και Μύστες της εποχής εκείνης και οι οποίοι, χρησιμοποιώντας αιώνια και αμετάβλητα σύμβολα εννοιών, αισθήσεων και πράξεων, κατάφεραν να περάσουν μέχρι την εποχή μας αιώνιες αλήθειες, απαραίτητες για την επιβίωση και εξέλιξη του Ανθρώπινου Είδους.
Ένα τέτοιο σύμβολο είναι αυτό της Μέδουσας που εμπεριέχεται στο κεφάλαιο «Το Σύνδρομο της Κίρκης», Ένα άλλο που συμβολίζει την αρπακτικότητα με μέλη αρπακτικών ζώων και το πολύ σημαντικό σύμβολο των ερπετών και δράκων, που συμβολίζουν την αντανακλαστικότητα στην νοητική και οργανική συμπεριφορά..
Ο Ωκεανός κατά τους Αρχαίους μας αντιπροσώπευε το Σύνολο του Κόσμου που μπορούσε να Οραματισθεί, να Αισθανθεί και Εντός του Οποίου να Δράσει ο Άνθρωπος!! « Εδώ, επιθυμώ να σημειώσετε, πως ο Οδυσσέας, σκοτώθηκε από τον άγνωστο γιό του Τηλέγονο, όταν τον συνάντησε σε μια πόλη που οι άνθρωποι ΔΕΝ γνώριζαν τι είναι η Θάλασσα»!!!
Άρχοντας Κυρίαρχος και Θαλασσοβάτης Αυτού του Ωκεανού είναι ο Ποσειδώνας, αδελφός του Δία ο οποίος Δίας, είναι σύννομος του Εγώ που σκέπτεται και Βούλεται, όπως προαναφέρω….
«Σύμφωνα με τον Γιούγκ, ο Ποσειδώνας και η Θάλασσα αντιπροσωπεύουν τον Υποσυνείδητο Ψυχισμό του ανθρώπου και ο οποίος Ψυχισμός υπακούει σε αιώνιους φυσικούς νόμους, αποκεκριμένους από τους ανθρώπους….. Υποστηρίζω λοιπόν, ότι Υποσυνείδητο Είναι, οι μη Νοηματοδοτημένες από το Εγώ αισθήσεις και λειτουργίες του σώματός μας και το απόκρυφο πεδίο προγραμματισμού του φυσικού μας σώματος, το οποίο λειτουργεί αντανακλαστικά και το οποίο πεδίο είναι παντελώς άγνωστο στους κοινούς θνητούς»
Μέσα σ’ Αυτόν τον Ωκεανό της ζωής υπάρχουν διάφορα νησιά μεταξύ των οποίων και η Ιθάκη,
ο τελικός προορισμός του Οδυσσέα. Κάθε Νησί με την ιστορία του, αντιπροσωπεύει κάποιο Ψυχολογικό Πεδίο της ύπαρξής μας, εντός του πολιτιστικού μοντέλου στο οποίο ζούμε…
Όταν ο Οδυσσέας φθάνει στην Ιθάκη είναι μόνος, πλούσιος σε Σοφία και Δύναμη με όσα κέρδισε στον δρόμο και έτοιμος να αντιμετωπίσει τους υποψήφιους Μνηστήρες της Πηνελόπης, οι οποίοι όμως αντιπροσωπεύουν Μέρη του Εγωκεντρισμού του….
Ο Οδυσσέας ΔΕΝ επέστρεψε όπως οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες με δόξες και τιμές, αλλά ως ένας Σώφρον, Δυνατός και Αποτελεσματικός Πολεμιστής που αποκατέστησε την τάξη και την αρμονία στο Βασίλειό του, Τον Εαυτό του, Το Μοναδικό Πραγματικό Βασίλειο…
Όλα τα άλλα Βασίλεια είναι πρόσκαιρα, Ακόμα και του Σύμπαντος. «Θυμάστε εκείνο το ξεχασμένο γνωμικό που λέγει, «τι κι’ αν τον κόσμο κατακτήσεις αλλά χάσεις την Ψυχή σου»
Το πρώτο Νησί στο οποίο σταματούν τα καράβια του Οδυσσέα μετά την αναχώρησή τους από την Τροία, είναι η χώρα των Κικόνων και στην οποία ο Οδυσσέας συμπεριφέρεται όπως όλοι οι ισχυροί εκείνης της εποχής, την λεηλατεί χωρίς ιδιαίτερο κόστος και συνεχίζει το ταξίδι του για να φθάσει στη Γη των Ευτυχισμένων Λωτοφάγων, όπου οι άνθρωποι τρώγουν Μόνον τους Καρπούς των
δικών τους δένδρων.
Στα πλαίσια της φιλοξενίας οι Λωτοφάγοι πρόσφεραν στους επισκέπτες Λωτούς και τότε όλοι διαπίστωσαν ότι άρχισαν να ξεχνούν Ποιοι Είναι, Τι Είναι και που πηγαίνουν και Αυτό άρεσε στους συντρόφους του Οδυσσέα που ήθελαν να μείνουν εκεί για πάντα. Αλλά ο Οδυσσέας ήταν
« Έξυπνος-δηλαδή Ξύπνιος Νους» κατάλαβε ότι Αν έμενε και Αυτός εκεί θα ξεχνούσε τον προορισμό του, την Ιθάκη και μαζεύοντας με το ζόρι τους συντρόφους του που έκλαιγαν και οδύρονταν αντιστεκόμενοι, έφυγε από την χώρα, όπου οι Άνθρωποι είχαν λησμονήσει Τι Ήταν, Ποιοί Ήταν και Γιατί Ήταν, τρώγοντας τους εξωτικούς καρπούς των Δικών τους Έργων. Όπως τα αυτοκίνητά τους, τα σπίτια τους, τα πτυχία τους, τα λεφτά τους, τις τηλεοράσεις τους, τις δόξες τους, τες θλίψες τους και όλους τους άλλους Λωτούς της εποχής μας.
Αυτοί δεν είναι οι στόχοι όλων των Νέων Ανθρώπων;;; Σημ. Μήπως το δένδρο με τους καρπούς του Καλού και του Κακού έχει κάποια σχέση και με το δένδρο των Λωτοφάγων; Σκεφτείτε το…
Η επόμενη στάση του Οδυσσέα είναι το νησί των Κυκλώπων. Σύμφωνα με τον Μύθο οι Κύκλωπες, παιδιά του Ποσειδώνα, Άρχοντα της Αστείρευτης Θάλασσας και του Υποσυνειδήτου, απολαμβάνουν ένα εντελώς ιδιότυπο καθεστώς ελευθερίας, εντελώς άγνωστο, ακόμη και μέχρι την εποχή μας. Δεν καλλιεργούν τίποτε, δεν εργάζονται σε τίποτε, δεν έχουν Νόμους, δεν έχουν Δημογεροντία, τους παρέχονται πλούσια τα πάντα από τους Θεούς και είναι εντελώς ελεύθεροι από υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους Κύκλωπες και Θεούς, ζούνε δε εντελώς μόνοι….
Έχουν μόνον ένα Μάτι στο Μέτωπο, «Αυτό που μετά από χρόνια εμείς ονομάσαμε Τρίτο Μάτι» και ζούνε σε Σπηλιές, ο Καθένας Μόνος, κάτοχοι πάντων των πάντων….
Ο Οδυσσέας εμφανίζετε εκεί, εντελώς άγνωστος από το πουθενά και σε ερώτηση του Κύκλωπα ποιος είσαι, απαντά Ούτις, με ψιλή και περισπωμένη που δεν έχει ο υπολογιστής μου και που σημαίνει ο Αδιαφοροποίητος, αυτός που ακόμα δεν έχει γίνει κάτι, δηλαδή γιατρός, δικηγόρος, αλήτης ή τραπεζίτης…. Ένας άγνωστος, σ’ έναν Κόσμο όπου οι Θεοί παρέχουν τα Πάντα.
Ερώτημα: Σε τι διαφέρει το Αδιαφοροποίητο Εγώ ενός Έφηβου όταν αφυπνίζεται στον Κόσμο, ο οποίος παρίσταται στο Ενορατικό του κέντρο;
Ο Οδυσσέας Δεν έχει επίγνωση του ποιος και τι είναι, μέχρι εκείνη την στιγμή.
Σύμφωνα με τον Μύθο ο Κύκλωπας σκοτώνει δυο συντρόφους του Οδυσσέα και τους τρώγει ξεκινώντας από το μυαλό τους, την εγκεφαλική τους ουσία. Στην συνέχεια, ο Οδυσσέας, μεθάει τον Κύκλωπα με ένα θείο κρασί που του έδωσε κάποιος μάντης από το νησί των Κικόνων και με ένα πυρωμένο παλούκι τυφλώνει τον Κύκλωπα, το όνομα του οποίου ήταν Πολύφημος, δηλαδή Πολύ Φημισμένος εκείνη την εποχή!!
Το πιο Φημισμένο Πράγμα εκείνη την εποχή ήταν το Ενορατικό Κέντρο ή το Τρίτο Μάτι, που βρίσκεται στον μετωπικό λοβό του εγκεφάλου και μέσω του οποίου οι Άνθρωποι επικοινωνούσαν τότε με τους Θεούς και προσχεδίαζαν την ζωή τους. Το ίδιο και σήμερα, τα πάντα συμβαίνουν στο Ενορατικό μας Κέντρο πριν εκδηλωθούν στον εξωτερικό Κόσμο, αλλά Εμείς ούτε το γνωρίζουμε, ούτε το καταλαβαίνουμε. Δραπετεύοντας δε ο Οδυσσέας από το Νησί, διαισθανόμενος ότι έγινε κάτι, ότι ΔΕΝ αναλώθηκε αλλά Αυτονομήθηκε από το ενορατικό κέντρο, Φωνάζει στον Κύκλωπα Πολύφημο υπερήφανος….
Εγώωω, Εγώωω, Εγώω ο Οδυσσέας, ο Γιός του Λαέρτη από την Ιθάκη σε τύφλωσα, κάνοντας γνωστή την Παρουσία του Ανεξάρτητου Οντολογικού Εγώ του στο Ενορατικό του Κέντρο!!....
Και τότε ο Πολύφημος φωνάζει, πως επαληθεύτηκε ο Μάντις Τήλεμος που είχε προφητεύσει, πως κάποια μέρα θα τον τύφλωνε ο Οδυσσέας από την Ιθάκη. «Τι σας λέγει το όνομα Τήλεμος;»
Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην εποχή μας.
Το Εγώ της προσωπικότητάς μας έχει εντελώς αχρηστέψει το ενορατικό μας κέντρο και έχει επιβάλει μια χυδαία Εγωκεντρική συμπεριφορά απέναντι στην ζωή και το φυσικό σώμα στο οποίο φιλοξενείται, εντελώς ασύμβατη με τις Ψυχικές και Οργανικές ανάγκες της ύπαρξής μας.
Και φυσικά έρχεται το Υποσυνείδητο, ο Ποσειδώνας, Οι απαραβίαστοι Νόμοι της Φύσης που εμφωλεύουν μέσα σε κάθε σώμα, να τιμωρήσουν τον Οδυσσέα, το Εγώ της προσωπικότητος, που χάλασε τον μοναδικό χώρο, εντός του οποίου οι Θεοί παρείχαν τα πάντα….
Λίγο πριν η Θάλασσα ξεβράσει τον Οδυσσέα στο Νησί των Φαιάκων και εν μέσω φοβερής θύελλας, ο Οδυσσέας ερωτά τον Ποσειδώνα γιατί τον τυραννά και δεν τον σκοτώνει να ησυχάσουν και οι Δύο στην μεταξύ τους σύγκρουση και ο Ποσειδώνας απαντά. «Δεν θέλω να σε σκοτώσω αλλά να καταλάβεις πως Εσείς οι Άνθρωποι δεν Είστε ΤΙΠΟΤΕ Χωρίς τους Θεούς»…
Ο Οδυσσέας συμβολίζει το Πρώτο Εγώ της Προσωπικότητος που Αυτονομείται απέναντι των περιεχομένων του Ενορατικού του κέντρου και των Θείων Νόμων που ρυθμίζουν την Ζωή και επιδιώκει να επιβάλει τους δικούς του κανόνες και το δικό του Εγωκεντρικό Θέλημα«κατά πάσαν πιθανότητα Εξουσίας» απέναντί τους. Το Εγώ, ως Θείος φορέας Σκέψης και Βούλησης, έχει αυτήν την δυνατότητα, αλλά όλα εξαρτώνται από το Σημείο Αναφοράς αυτής της προσπάθειας…
Το Νησί των Κυκλώπων είναι ο Πλανήτης μας. Κάθε Κύκλωπας αντιπροσωπεύει κάθε πολιτιστικό μοντέλο που υπάρχει επάνω του. Κάθε άνθρωπος είναι απόρροια του πολιτιστικού μοντέλου στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε και το οποίο αναπαρίσταται αυτόματα από την πραγματικότητα, στο Ενορατικό Κέντρο του Εγκεφαλονευρικού του συστήματος…
Κάθε Ενορατικό Κέντρο, έχει ένα εν δυνάμει Εγώ της Προσωπικότητος «Έναν Οδυσσέα» που υπηρετώντας τις λειτουργίες αυτού του Ενορατικού Κέντρου, συμβάλει στην επιβίωση του Όντος που βρίσκεται. Κάποια από αυτά τα Εγώ της Προσωπικότητος έχουν την δύναμη του Αυτεξούσιου και Αυτονομούνται απέναντι της Εντολής τους, Δημιουργώντας τον δικό τους Κόσμο, την δική τους σπηλιά, τον δικό τους Κύκλωπα και ότι Αυτός αντιπροσωπεύει σε σχέση αρμονικής ή δυσαρμονικής συνύπαρξης με τον υπόλοιπο Κόσμο των Θεών…
Να θυμάστε ότι το όνομα Οδυσσέας, εμπεριέχει Οδύνη, την Οδύσσεια κατανόησης του Εαυτού και του Κόσμου που βρισκόμαστε… Η ερμηνεία που δίδω είναι προτεινόμενη, δεν είναι οριστική. Θα γίνει όταν κατανοηθεί από Εσάς και με την δική σας συμβολή την αναπτύξετε περισσότερο…
Έναν αντίστοιχο Μύθο έχουμε και στη Βίβλο, όπου, ένας ίδιος περίπου Κύκλωπας, ο Γολιάθ, προσβάλετε με έναν Μονόλιθο στο Μέτωπο και καταρρέει, δίδοντας τον Θρόνο του Ισραήλ στον Δαυίδ. Στην περίπτωση του Δαυίδ, ο Μονόλιθος που προσβάλει το Ενορατικό Κέντρο του Ανθρώπου και αλλοιώνει την λειτουργία του, είναι το Οποιοδήποτε Δόγμα, Θρησκευτικό, Επιστημονικό ή Εξουσιαστικό που εκμεταλλεύεται την Ευφυή λειτουργία του Εγώ προς όφελος του Εαυτού Δόγματος και στην περίπτωση του Οδυσσέαείναι το Εγώ της Προσωπικότητας που Αυτονομείται από τα περιεχόμενα ενορατικού κέντρου και Δρα αυτεξούσια με τις αντίστοιχες συνέπειες που υπέστη στο ταξίδι του.
Υποθέτω ότι ο Μύθος του Οδυσσέα είναι Αρχαιότερος του Δαυίδ και τούτο, διότι μόνον ένα Αυτόνομο και Αυτεξούσιο Εγώ της Προσωπικότητος είναι Αυτό, που δύναται να δημιουργήσει ένα Μονολιθικό Δόγμα και μέσω Αυτού, να καταστρέψει την Εύρυθμη λειτουργία του Ενορατικού Κέντρου αλλά και του κάθε Εγώ που βρίσκετε μέσα εκεί….
Μετά το νησί των Κυκλώπων και αφού ο Οδυσσέας κατανόησε την αυτονομία του Εαυτού του,
τα καράβια προσέγγισαν το νησί των Λαιστρυγόνων, την Τυλέπυλο, την Πύλη των Τηλεφαντασμάτων και όλων των παραγώγων του Τηλέ και στην οποία Τηλέπυλο, Βασίλισσα είναι μια άξεστη και άσκημη γυναίκα που είναι χοντρή σαν Βουνό και έχει σύζυγο τον Αντιφάτη.
Έναν επίσης άξεστο Αντιφατικό ανθρωποφάγο γίγαντα, ο οποίος τρέχει στις φωνές πανικού της γυναίκας του και αρπάζοντας έναν ναύτη του Οδυσσέα τον κατατρώγει αμέσως.
Πανικόβλητοι οι υπόλοιποι τρέχουν να φύγουν ενώ ο Αντιφάτης ειδοποιεί και τους άλλους Λαιστρυγόνες και όλοι μαζί πηγαίνουν στο λιμάνι που ήταν τα καράβια του Οδυσσέα.
Παίρνουν βράχους και με αυτούς καταστρέφουν τα καράβια τρώγοντας τους ναυαγούς που γλιτώνουν από τους βράχους.
Ο Οδυσσέας είναι ο μόνος που πρόλαβε να κόψει τα σκοινιά και να σώσει το καράβι με το πλήρωμά του. Αφήνω στον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, από τον συσχετισμό της εμφάνισης ενός Αφυπνισμένου Οδυσσέα, στην σημερινή Αντιφατική εποχή με τους Αντιφατικούς και γιατί όχι με Ανθρωποφάγους ανθρώπους της. Κοιτάξτε γύρο σας, μπορεί να μην τρώμε ακόμη σάρκες, αλλά σίγουρα κατακρεουργούμε, προδίδουμε και εκμεταλλευόμαστε λυσσασμένα, κάθε αγαθό αίσθημα και συναίσθημα, κάθε αγαθή Ψυχή και κάθε Αρετή. «Τα πρώτα δε φαινόμενα βιοποριστικού κανιβαλισμού εμφανίσθηκαν πλέων στον Πλανήτη και την χώρα μας»…
Δύο ακόμη περιπέτειες του Οδυσσέα που επιθυμώ να προσθέσω στο κείμενο είναι της Σκύλας και της Χάρυβδης. Η μέν Σκύλα είναι πολυκέφαλη και τρέφεται με το αίμα και τις σάρκες των ανθρώπων και η Χάρυβδης είναι μια τεράστια ρουφήχτρα στη μέση της Θάλασσας «Στη Μέση του Κόσμου» που απορροφά τα πάντα, τα διαλύει εντός της και τα ξερνά συντρίμμια στην επιφάνεια....
Το αίμα κατά του Αρχαίους πολιτισμούς αντιπροσώπευε την ζωτική ενέργεια της ζωής και κατά την άποψή μου, η Σκύλα της Οδύσσειας, αντιπροσωπεύει όλες τις οργανωμένες θρησκευτικές, πολιτικές, επιστημονικές και ιδεολογικές εξουσίες του Πλανήτη και οι οποίες, απομυζούν προς ίδιον όφελος την ζωοποιώ δημιουργική ενέργεια των ανθρώπων.
Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι η Σκύλα έχει έξη κεφάλια και κάθε κεφάλι έχει τρείς σειρές δόντια….. Γιατί ο Μυθοπλάστης γνωστοποίησε τις τρείς σειρές δόντια που κατατρώγουν τις σάρκες… Μήπως Εννοούσε Το Εγώ την Σκέψη και την Βούληση, που όντος κατατρώγουν σάρκες…. Π.χ. Ένα Εγώ της προσωπικότητος που διατάσει την ρίψει μιας ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα, και πόσες άλλες βόμβες, πόσες σάρκες κατατρώγει;;
Η δε Χάρυβδης, δεν είναι τίποτε περισσότερο από το οποιοδήποτε πολιτιστικό μοντέλο που υπάρχουμε και που αφού μας λιανίσει Εντός Του, χωρίς να μας προσφέρει ούτε μια στιγμή χαράς, μας ξερνάει συντρίμμια σε κάποιον οίκο ευγηρίας, κάποιο Νοσοκομείο με αποκλειστική δίπλα ή σε κάποιον σταύλο όπως γινόταν πριν από κάποια χρόνια στα χωριά των κολλήγων και όχι μόνον….
Ο Μύθος είναι ζωντανός μόνον όταν η ερμηνεία του είναι σωστή.
Ο Πολυμήχανος, Πολύτροπος και Ευφυής Οδυσσέας μας, ο Έξυπνος, έφτασε επιτέλους στην Ιθάκη και την Πηνελόπη του, πολεμώντας και αντιμετωπίζοντας Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, Σειρήνες και Λωτοφάγους, Κίρκες και Καλυψούς, Σκύλες και Χάρυβδεις και έχοντας πολλούς Θεούς απέναντί του, αλλά και δίπλα του. Μετά την ολοκλήρωση των άθλων του, Σοφότερος και αφού έχασε τα πάντα, καράβια και συντρόφους, ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει τους υποψήφιους μνηστήρες της Πηνελόπης και της Ιθάκης του.
Πρώτος και ισχυρότερος αντίπαλος από τους μνηστήρες ήταν ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ ο Γιός του Ευπείθη τον οποίο Ευπείθη ο Οδυσσέας είχε κάποτε ευεργετήσει. Ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ, Είναι η Αντίθετη Νοημοσύνη της Ευφυΐας και της Σωφροσύνης που μας Πείθει να προχωράμε στις πιο παράλογες πράξεις, αδιαφορώντας για τα πάντα. Ποια είναι Αυτή; Μα η Αισθητική και Συναισθηματική δράση, ο Ενθουσιασμός και γενικά η έντονη συναισθηματική και παράλογη φόρτιση.
Ο Οδυσσέας απέδειξε με την συμπεριφορά του όταν έφτασε στην Ιθάκη, ότι ήταν Ψύχραιμος και Λογικός, ενώ ο Αντίνοος βιαστικός, ανυπόμονος και άσκεφτος…..
Ο επόμενος μνηστήρας είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, με κάθε μέσον, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής που υπερασπίζετε μανιωδώς τα συμφέροντά του, είναι δε και ιδιαίτερα συμπαθής στην Πηνελόπη. Υποθέτω δε, ότι Αυτός ο Ευρύμαχος, αντιπροσωπεύει όλες τις Εγωκεντρικές μορφές Εξουσίας του Πλανήτη και φυσικά την Εξουσιολαγνεία...
Ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη ως ένας Σώφρων, Γενναίος και Άριστος πολεμιστής στην Χρήση της Δύναμης για Καλό και Κακό.
Ο επόμενος μνηστήρας είναι ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει το θεσμικό δίκαιο και την τάξη των πραγμάτων. Ο ύπουλος δολιοφθορέας που εκ των έσο αμφισβητεί αξίες, ηθικές, θεσμούς και αρχές. Ο Οδυσσέας δεν έφερε Νέους εξουσιαστικούς Νόμους που θα Ευνοούσαν την Βασιλεία του, αλλά αποκατέστησε τους παλιούς που οι Μνηστήρες της εξουσίας διεκδικούσαν με άπρεπες και διεφθαρμένες συμπεριφορές παραβιάζοντας τους θεσμούς…… Ο θεσμός του Δικαίου είναι ο συνεκτικός ιστός μιας κοινωνίας, όταν είναι διάτρητος τα πάντα καταρρέουν.
Τέταρτος σημαντικός μνηστήρας που σκοτώνεται από τον Οδυσσέα είναι ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ!
Αυτός που άγει τον λαό όπου θέλει, που με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ, τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη αγέλη και που άσκεπτα καταστρέφει τα πάντα, ακόμη και τον Εαυτό της!
Πρώτοι δε σύμμαχοι των Μνηστήρων, οι υπηρέτες Μελάνθιος και Μελάνθη, τα Μαύρα λουλούδια που είναι παιδιά του Δόλιου. Αντίθετα οι πρώτοι βοηθοί του Οδυσσέα είναι ο Φρόνιος και ο Εχένιος, ο Φρόνιμος και ο Έχον Νου.
Όλα τα ονόματα στα Ομηρικά έπη έχουν αποκεκριμένα νοήματα.
Πολλές φορές ερμήνευσα το αποκεκριμένο νόημα του ονόματος της Πηνελόπης και μπορώ να πω πως σχεδόν ποτέ δεν έμεινα ικανοποιημένος. Αλλά τώρα, μετά την ερμηνεία του Αντίνοου, του Ευρύμαχου, του Αμφίνομου του Αγέλαου και των άλλων περιπετειών της Οδύσσειας, αισθάνομαι ότι το νόημα του ονόματος της Πηνελόπης πρέπει να περιέχει την ολοκλήρωση του Εαυτού.
Η Πηνελόπη, είναι ο γάμος του Εγώ της Προσωπικότητος, με την Δημιουργική Ουσία του Υπέρτατου Πνεύματος ή του Παντεπόπτη Οφθαλμού όπως περιγράφω στο κεφ. Εγώ της προσωπικότητος του παρόντος βιβλίου μου!!
Και τούτο, διότι η Πηνελόπη είναι απρόσωπη, δεν αποκαλύπτει ποτέ το πρόσωπό της στους μνηστήρες και κάθε φορά που απαντά Σ’ Αυτούς, ακουμπά στο δένδρο της Ελιάς που στηρίζει το παλάτι του Οδυσσέα. «Το Δένδρο της Ζωής»
Θεωρητικά, αφού ο Οδυσσέας ολοκλήρωσε την αποστολή του και επέστρεψε στην αγαπημένη του σύζυγο, θα έπρεπε σύμφωνα με τις ιδέες και τα έθιμα της εποχής, να μείνει στην Ιθάκη, να μεγαλώσει το Βασίλειό του, να κάνει πολλά παιδιά κ.τ.λ. Αλλά αντιθέτως, αφού ο Οδυσσέας έκτισε το Νέο του Βασίλειο Δίκαια και Ευφυώς, το άφησε στον Ευφυή Γιό του Τηλέμαχο και εγκαταλείποντας την Πηνελόπη, έφυγε σε νέες περιπέτειες. Υποθέτω να εκπορθήσει μια Νέα Τροία, Υποθέτοντας και πάλι ότι πιθανότατα η Νέα Τροία του Οδυσσέα Ήταν το Διάστημα.
Αλλά στην προσπάθεια κατάκτησης του Διαστήματος, την νέα περιπέτεια του Ευφυούς Οδυσσέα,
o άγνωστος από Αυτόν Γιός που απέκτησε με την Κίρκη, ο Τηλέγονος, σε κάποια φιλονικία, σε κάποια πόλη όπου οι άνθρωποι ΔΕΝ γνώριζαν τι Είναι η θάλασσα, «Την θάλασσα των Αρχαίων που προανέφερα» σκότωσε τον Ευφυή, Πολύτροπο, Έξυπνο και Πολυμήχανο Πατέρα του Οδυσσέα. Πιθανόν επειδή εκείνος, καλοπροαίρετα θέλησε να δώσει κάποια συμβουλή.
Συμβαίνει αυτό με τους συνταξιούχους και μ' αυτόν τον θάνατο, ίσως είδη να καταρρέει η νέα περιπέτεια της Ανθρωπότητος, Αυτή, της αποίκησης του Διαστήματος ή της διασποράς της Γήινης Ζωής σε άλλους πλανήτες!!
Το όπλο με το οποίο ο Τηλέγονος σκότωσε τον Οδυσσέα ήταν το δηλητηριώδες ηλεκτρικό κεντρί ενός Σαλαχιού. Τυχαίο, Σύμπτωση; ΟΧΙ, πάει πολύ για να είναι σύμπτωση.
«Αυτό το όπλο δικαιώνει την ερμηνεία του Μύθου που εδώ περιγράφω».
Ο Τηλέμαχος είναι ο Ευφυής Γιός και διάδοχος του Οδυσσέα, που για να διατηρήσει το Βασίλειο του Ευφυούς Πατέρα του, την Ιθάκη, το σπίτι του, την Πατρίδα του, τον Εαυτό του, μάχεται τα Τηλεείδωλα, τα Τηλεψεύδη, την Τηλεύπνοση, τα Τηλεπροϊόντα και γενικά όλα τα Τηλεφαντάσματα που μεταστοιχειώνουν την Ευφυή λειτουργία του Θείου ΕΓΩ μας, σε υπηρέτη κατανάλωσης προϊόντων, Ιδεών και συναισθημάτων, που άλλοι φτιάχνουν πριν από Εμάς για Μας…..
Ο Τηλέγονος είναι επίσης Γιός του Ευφυούς Οδυσσέα αλλά με την Κίρκη, η παιδεία του οποίου ΔΕΝ προέκυψε από το Ευφυές Έργο του Πατέρα του και την απευθείας παιδεία του Πατέρα, (Σας θυμίζει κάτι αυτό) και ο οποίος Τηλέγονος, μέσα στην Άγνοια Του Ποιος Είναι πραγματικά, γνήσιος Γόνος των παντός είδους Τηλεπροϊόντων, της Μητρικής Μαγείας, στην οποία όλοι εμείς οι αρσενικοί είμαστε ευάλωτοι και των άγνωστων διαχειριστών των Τηλεκατασκευών. Υπακούοντας στα τυφλά και άλλογα ένστικτά του, που όλα τα τηλεκανάλια εντέχνως καλλιεργούν. Ως Γνήσιος Γόνος των τηλεπρογραμμάτων που άλλοι κατασκευάζουν γι’ Αυτόν, σκοτώνει πρώτα την Εαυτού Ευφυΐα, τον Εσωτερικό Οδυσσέα του δηλαδή, και τέλος, καταλήγει ένας άβουλος αντανακλαστικά λειτουργών καταναλωτής Συναισθηματικών και Υλικών Τηλεπροϊόντων, που μισεί κάθε Ευφυΐα….
Το όπλο με το οποίο ο Τηλέγονος σκότωσε τον Πατέρα του Οδυσσέα Ήταν το ηλεκτροφόρο κεντρί ενός σαλαχιού!! Σύμπτωση; Όχι, πάει πολύ για να είναι σύμπτωση.
Σε τι διαφέρει το ηλεκτροφόρο κεντρί ενός σαλαχιού, από τις κεραίες των τηλεοράσεων, των τηλεφώνων και όλων των τηλεκατασκευών που σκοτώνουν την ευφυή λειτουργία του Εγώ μας. Ο Μυθοπλάστης σκότωσε τον Οδυσσέα με την ηλεκτροφόρα ουρά ενός Σαλαχιού, εντελώς ασύμβατο όπλο για κάθε εποχή…. Εκτός της σημερινής.
Αυτό σημαίνει αιωνιότητα του Μύθου….
Ο Οδυσσέας στο ξεκίνημα των περιπετειών του συμβολίζει το ΕΓΩ της Προσωπικότητος του κάθε ανθρώπου, το οποίο υπηρετεί τις ανάγκες της ζωής και του φυσικού σώματος, αλλά ταυτόχρονα, αναζητά και την Υπαρξιακή του Δικαίωση, την Ένωση με την Δημιουργική Ουσία του Όντος Άνθρωπος!! Αυτή είναι η Πηνελόπη που περιμένει υπομονετικά.
Το ΕΓΩ της προσωπικότητος, στην προσπάθειά του να βρει την δικαίωση της ύπαρξής του, να φτάσει δηλαδή στην ΙΘΑΚΗ, ΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΕΑΥΤΟ, Το Βασίλειο με τους πολλούς Μνηστήρες και Διεκδικητές, Είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει όλους τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, που Αισθήσεις, Ένστικτα, Συναισθήματα και καλοπροαίρετοι εξουσιαστές, διαρκώς στήνουν εμπρός του. Το ΕΓΩ της προσωπικότητας «Οδυσσέας», αισθάνεται βαθιά μέσα του την Ιερή αναμονή του Θείου προορισμού του, την ένωση με την Δημιουργική Ουσία του Όντος Άνθρωπος, την Πηνελόπη, και ποτέ δεν παραιτείται από την προσπάθεια να ενωθεί μαζί του. Όταν παραιτείται από αυτήν, λόγο παραπλάνησης, αυτοπαγίδευσης ή τεμπελιάς ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας, χάνει την ζωτικότητά του και μαραίνετε, πεθαίνει.
Όπως μαράθηκε και ο Οδυσσέας στα νησιά της Καλυψούς και της Κίρκης, παρά τους Θεϊκούς Έρωτες που ζούσε. Όταν ο Οδυσσέας μετά την επιστροφή του, εγκατέλειψε την Πηνελόπη, είπε ότι θα πήγαινε σε διάφορες Πόλεις, μόνος πάντα, αναζητώντας κάποια από αυτές όπου οι Άνθρωποι δεν θα γνωρίζουν τι είναι η Θάλασσα και στην οποία τον σκότωσε ο Τηλέγονος!!
Προανέφερα ότι η Θάλασσα κατά τους Αρχαίους μας αντιπροσώπευε το σύνολο της Ζωής εντός της οποίας τα διάφορα νησιά αντιπροσωπεύουν τις διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις που περνάμε, διανύοντας τον δρόμο της δικής μας ζωής… Σε τι διαφέρουν οι δικές μας πόλεις όπου οι άνθρωποι γνωρίζουν μόνον αυτό που τους δίδει η τηλεόραση, τα ΜΜΕ και η Αλητεία του Πεζοδρομίου;;;
Συνιστώ στον αναγνώστη να επιστρέψει στην πίσω σελίδα του συμβόλου της Τετρακτύως και να βρει τις Πόλεις όπου οι Άνθρωποι ΔΕΝ γνωρίζουν τι είναι η Θάλασσα….
Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους της σημερινής εποχής, οι οποίοι, παρά τον υλικό πλούτο που κατέχουν, αυτοκαταστρέφονται και μαραίνονται μέσα στα παλατάκια τους καταναλώνοντας ιδέες, συναισθήματα και τρόφιμα, μη μπορώντας να αντέξουν την απώλεια της Πηνελόπης, του Θείου Δημιουργικού Εαυτού τους. Εύχομαι από καρδιάς στους νέους Οδυσσείς και νέους Τηλεμάχους, τους νέους αναζητητές της Ιθάκης και της Πηνελόπης, του Εαυτού και του προορισμού που
ο καθένας έχει στην Ζωή, Να εργαστείτε Ευφυώς, διότι η ευδαιμονία της Ευφυούς δράσης δεν τελειώνει ποτέ και ενθυμούμενοι πάντα τους Τηλεγόνους, να δικαιώσετε τον Λόγο της Ύπαρξής σας. Από εδώ ξεκινά η υπεύθυνη δική μας Ιστορία, απέναντι στον Κόσμο και τους Εαυτούς μας. Φίλοι μου, Καλή Τύχη σ' αυτό το υπέροχο ταξίδι αυτοδικαίωσης, αυτοπραγμάτωσης και αλλαγής του χυδαίου Κόσμου μας σε Αγαθό, διότι οι Λαιστρυγόνες, οι Κύκλωπες και οι Τηλέγονοι έγιναν Γνωστοί και εύκολα αντιμετωπίζονται.
Σ’ Αυτό το βιβλίο, καταθέτω όση γνώση απόκτησα για την ψυχολογία και συμπεριφορά μας και το οποίο μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά, τους εραστές της Αλήθειας του Δικαίου και της Ελευθερίας, στην προσωπική τους απελευθέρωση από Φόβους, Τρόμους, Αγωνίες, Αμφιβολίες και Εφιάλτες. Εφιάλτες, που έντεχνα, φυτεμένοι στον Χώρο του Νου και του σώματός μας, καταδυναστεύουν την ωραιότητα της Ζωής μας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Υπάρχει μια διαρκής κατασυκοφάντηση των Πολιτικών εξουσιών τις τελευταίες 10ετίες από όλα τα Μ.Μ.Ε. τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους και τους επίσης καλοπληρωμένους σατιρικούς καρατερίστες που διαρκώς αποκαλύπτουν του Κόσμου τις βρομιές, χωρίς η δήθεν αδέκαστη Δικαιοσύνη να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα, όπως θα έπρεπε.
Τούτο μας κάνει να χάνουμε την εμπιστοσύνη στα κυβερνητικά σχήματα και να παραιτούμαστε της υπεράσπισης των κυβερνητικών και κρατικών εξουσιών.
Και αυτό είναι ένα θανάσιμο λάθος εκ μέρους μας.
Διότι, αν οι Δημοκρατικές Εξουσίες καταρρεύσουν, μέσα από τα δοτά σκάνδαλα που ευρέως και Παγκοσμίως από τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης προβάλλονται, τότε θα γίνουμε εύκολη τροφή στους Δικτάτορες Αφέντες των Πολυεθνικών Εταιριών, διότι δεν θα υπάρχει καμία εξουσία να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ανθρωπιά μας.
Ο Θεσμός του Δικαίου είναι ο συνεκτικός ιστός μιας κοινωνίας, όταν αυτός είναι διάτρητος, οι κοινωνίες καταρρέουν. Η αλλαγή ξεκινά από εμάς και τον θεσμό του Δικαίου, αν εμείς ως άτομα δεν αλλάξουμε, το γκρέμισμα των θεσμών και του κράτους στα οποία έντεχνα οδηγούμαστε να υλοποιήσουμε, θα είναι ο τάφος μας. Αυτή η διαρκής παραχώρηση αρμοδιοτήτων, από τις κεντρικές εξουσίες σε πολυεθνικές εταιρίες, με διάφορες ευλογοφανείς και ύπουλες δικαιολογίες και με την ανοχή του θεσμικού Δικαίου, οδηγεί αργά αλλά σταθερά, σε μια κατάρρευση των Δημοκρατικών συστημάτων, των κεντρικών εξουσιών και των δομών διαχείρισης των Παγκοσμίων προβλημάτων που μας πνίγουν. Και αυτό είναι μια έντεχνη παγίδα από Αυτούς, που κατά τα συμφέροντά τους ανέπτυξαν, με σκοπό να αφανίσουν το Ανθρώπινο Γένος και στο υπόλοιπο που θα επιβιώσει, θα εδραιωθεί ο Νέος Μεσαίωνας των Τραπεζιτών και των Πολυεθνικών, με όλη την Ισχύ, που δολίως, μέσω των επιστημών απέκτησαν και στην οποία αν πέσουμε, δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ…..
Θα αφήσουμε να συμβεί;
Εργάσθηκα να ανακαλύψω την Αλήθεια, την βρήκα και εργάζομαι Υπέρ Αυτής. Ποιος Είμαι Εγώ; Μα ο Εαυτός μου φυσικά, ένας μοναχικός πολεμιστής υπέρ του Ωραίου, του Δικαίου και της Ελευθερίας, ένας Υπερήφανος Έλληνας. Και προέκυψα έτσι, όταν από παιδί, ταγμένος στην αναζήτηση των πραγματικών αιτιών της ανθρώπινης δυστυχίας, ανακάλυψα, ότι ο σωματικός, συναισθηματικός και νοητικός βάσανος, έντεχνα φυτεμένα στο Νου και το σώμα μας μέσω των εθισμών και νοητικών παγίδων που το πολιτιστικό μας μοντέλο εντεταλμένα συντηρεί, καταστρέφει την Ψυχική μας Υγεία και την Έλλογη συμπεριφορά μας.
Κι' αν σας φαίνετε παράξενο που είμαι ένας υπερήφανος Έλληνας, θα μεταφέρω και σε σας τους Λόγους της δικής μου θέσης για να γίνεται κι' εσείς Υπερήφανοι Έλληνες, Διότι σίγουρα, μέσα στο μίζερο και σ' όλα φτωχό και απαξιωτικό περιβάλλον που γεννηθήκαμε και ανδρωθήκαμε, ένα περιβάλλον έντεχνου Καραγκιόζη που όλες οι εξουσίες μέσω των ΜΜΕ συντηρούν, μας λείπει μια σοβαρή αιτία Υπερηφάνειας..
ΕΙΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ Διότι, πρώτοι οι Αρχαίοι Πρόγονοί μας και πρόγονοι όλων των ανθρώπων, χιλιάδες χρόνια πριν, διατύπωσαν έλλογα και κατανοητά την Υπαρξιακή βιωματική εμπειρία του ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ στο ΤΩΡΑ ως Ενάδα και στην συνέχεια, εμφάνισαν για πρώτη φορά στην ιστορία της Ανθρωπότητος, την Αυτεξούσια Οντολογική Παρουσία του Ανθρώπου στον Κόσμο, αποκαλύπτοντας την Πραγματική Δημιουργική Δυναμική του ΟΝΤΟΣ Άνθρωπος και αμφισβητώντας την εξουσία των όποιων Θεών και των όποιων Υπηρετών τους.
Είμαστε Συνδημιουργοί του κόσμου και όχι πρόβατα, εργάτες, δούλοι, επιστήμονες και αναλώσιμα και τούτο, διότι οι Αρχαίοι Πρόγονοί μας, μαζί με την Προσωπική Αντωνυμία ΕΓΩ και την ρηματική δήλωση ΕΙΜΑΙ, μέσα από την Υπέροχη Ελληνική Γραμματική, την Μητέρα των γλωσσών της Γης, ορίζοντας τους Χρόνους των ρημάτων και την Αυτεξούσια παρουσία και κίνηση του ΕΓΩ μέσα σ' Αυτούς τους Χρόνους, αποκάλυψαν στους Ανθρώπους την έννοια και την ύπαρξη του Χωροχρόνου.
Να θυμάστε πάντα ότι το ρήμα ΕΙΜΑΙ και οι ΧΡΟΝΟΙ του όπως και οι Προσωπικές και Κτητικές Αντωνυμίες, δεν υπήρχαν σε καμία γλώσσα του Πλανήτη και εξακολουθούν να μην υπάρχουν στην Αραβική, στις Αφρικανικές γλώσσες, στην Μανδαρίνικη Κινεζική στην Σανσκριτική και στους εναπομείναντες πρωτόγονους πολιτισμούς.
Οι επιστήμονες των ηλεκτρονικών υπολογιστών θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», ότι μόνο σ' Αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη και το σημαινόμενο (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το (σημαίνον).
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή κάτι, απλώς επειδή έτσι «συμφωνήθηκε» μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή κάτι, απλώς επειδή έτσι «συμφωνήθηκε» μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη Ενθουσιασμός = Ένθεη δράση.
Γεωμετρία = γη +μετρώ. Προφητεία = προ + φάω. Άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο). Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως και πράγματος, ιδιότητα ανύπαρκτη στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια ηλεκτρονικά προγράμματα του Υπερυπολογιστή Ίμυκος , Γνώσης και Νεύτων, αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες..
Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Το Σύνολο του Ανθρώπινου Έργου στον Πλανήτη, επαναλαμβάνω, το σύνολο του Έργου, Καλό και Κακό, αλλά και το επερχόμενο Μέλλον με ότι συνεπάγεται αυτό, Αφανισμό ή Δημιουργία, οφείλετε σ' αυτή την Ελληνική Αποκάλυψη, το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ και τον ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ.
Αυτό το βιβλίο, είναι η δική μου πράξη αντίδρασης, σ' ένα Ανθρωποποίητο πολιτιστικό μοντέλο Ζωής, που έντεχνα, υποβάλει και επιβάλει αυθαίρετα και ενάντια σε κάθε Λογική Αρχή Ζωής, επειδή έτσι εξουσιάζουν αυτοί που το έφτιαξαν, πόνο, φόβο, βία, μοναξιά, ερωτικές διαστροφές, Μίσος και παραφροσύνη. Η Ζωή που ο Ουρανός Δίδει στα γεννήματά του, Είναι Τέχνη και Δημιουργία Μέσα στην Αγάπη, την Αρμονία, την Μουσική, το Τραγούδι και την Ομορφιά!! Αυτό που ζούμε είναι ένα Ανθρώπινο Έργο, φορτωμένο έντεχνα μόνον με αρνητικά Συναισθήματα και δυστυχία. Μπορούμε να το αλλάξουμε όχι πολεμώντας τα αρνητικά συναισθήματα, αλλά προσθέτοντας Θετικά στην Ζωή μας και δρώντας δυναμικά και θετικά απέναντι στο γενικό κακό. Ο Ολοκληρωμένος Άνθρωπος Δημιουργός είναι Καλός στο Καλό και Καλός στο Κακό, όπως ο Καραϊσκάκης κάποτε δήλωνε.
«Όταν Θέλω Άγγελος κι Όταν Θέλω Διάβολος».
Πληροφοριακά….
Στην τηλεοπτική σειρά «COSMOS» του αείμνηστου Κάρλ ΣέΪγκαν, αυτού του Ελληνολάτρη Ωραίου επιστήμονα και Ανθρώπου, στο πρώτο DVD της σειράς, περιγράφοντας τον Κόσμο μέσα από την Ελληνική φιλοσοφική και μυθολογική παράδοση και ευρισκόμενος μέσα σε ένα αντίγραφο της Αλεξανδριανής Βιβλιοθήκης που βρίσκεται στις ΗΠΑ. Ο Σέϊγκαν, κάνει αναφορά για την ύπαρξη μιας τρίτομης Βίβλου που υπήρχε στην Βιβλιοθήκη και η οποία περιέγραφε την Γένεση του Κόσμου. Ήταν γραμμένη από κάποιον Βαβυλώνιο Αρχιερέα με το όνομα Μπερόσιος.
Η πληροφορία θα περνούσε απαρατήρητη από εμένα, Αν δεν θυμόμουν, πως ο Ωριγένης, ένας από τους Έλληνες σοφούς της βιβλιοθήκης που ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό από τους πρώτους μαθητές του Χριστού, είχε γράψει τα εξαπλά. Αυτά τα εξαπλά ήταν ένα μεγάλο Βιβλίο με έξη στήλες, εκ των οποίων η πρώτη, ήταν το αυθεντικό κείμενο κάποιας Βίβλου και στις υπόλοιπες πέντε στήλες, τοποθέτησε τις αντίστοιχες μεταφράσεις του πρωτοτύπου που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή. Μεταξύ αυτών και η των εβδομήκοντα, όπως και η Εβραϊκή βεβαίως.
Μετά την πρώτη οικουμενική σύνοδο, ο Ωριγένης αφορίσθηκε και το Έργο του χάθηκε στις φωτιές των θρησκευτικών συγκρούσεων με την ανοχή και συμβολή της τότε πολιτικής εξουσίας. Μια πρακτική που έκτοτε συνεχίστηκε από όλες τις εξουσίες του Πλανήτη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα είναι δρόμος... αρκεί να είναι ένα μονοπάτι με καρδιά