Από την Ιταλία με αγάπη για τα Ελληνικά

 

(“Ζήτω τα Ελληνικά”) ,

λέει  Ιταλός συγγραφέας Νικόλα Γκαρντίνι  στο βιβλίο  του με τίτλο “Viva il Greco” 

Σε σύγχρονα έπη

Η ιστορία των ελληνικών είναι αρχαιότερη από εκείνη των λατινικών. Οι λογοτεχνικές τους αρχές, όπως δείχνουν η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, συμπίπτουν με έναν πολύ υψηλό βαθμό γλωσσικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Και όχι μόνο. Τα ομηρικά έπη, όσο αρχαϊκά και παγωμένα σε κάποια τυποποίηση κι αν είναι, είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία που τα κατέστησε πάντα σύγχρονα με όλη τη λογοτεχνία που ακολούθησε, αποτελώντας τη βάση μιας κοινής παιδείας και μιας εθνικής μνήμης.

Δεν υπάρχει σημαντικός συγγραφέας που να μην αναμετρήθηκε με εκείνα τα κείμενα. Η ίδια η φιλοσοφική αναζήτηση αναγκάστηκε να αναμετρηθεί με το κύρος του Ομήρου. Και θα αναδειχτούν νέοι συνεχιστές και μιμητές του Ομήρου πολλούς αιώνες μετά τη γέννηση του Χριστού. Τα λατινικά δεν είχαν ένα τόσο εντυπωσιακό ξεκίνημα. Απεναντίας, η μοίρα τα ανάγκασε να αρνούνται με όλο και μεγαλύτερη πεποίθηση την αρχαιότητά τους, μέχρις ότου η γραφή τους δεν τελειοποιήθηκε και διακανονίστηκε από δυο διδασκάλους όπως ο Κικέρων και ο Βιργίλιος. Η ψυχή των ελληνικών είναι συγκριτική.

Περισσότερα  εδώ  slpress.gr

Η Ιλιάδα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης

 

μας αφηγείται τις Περιπέτειες του Ομηρικού Πνεύματος

Η σκέψη

Έτσι, σκεφτήκαμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούσαμε και εμείς να προσφέρουμε προς αυτή την κατεύθυνση, παρουσιάζοντας την Ιλιάδα του Ομήρου στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, αναζητώντας την προφορική καταγωγή της ποίησης και διερευνώντας παράλληλα την γοητεία που μπορεί να ασκήσει στους ανθρώπους του 21ου αιώνα η ξαφνική και απρόσμενη συνάντησή τους με το μεγάλο αυτό καταστατικό κείμενο.

Η δράση

Eναρκτήριο σημείο της δράσης είναι η Σχολή Τυφλών, φόρος τιμής στον Όμηρο που φημολογείται ότι ήταν τυφλός, θέλοντας να περάσουμε το μήνυμα πως η δράση απευθύνεται σε όλους χωρίς κανένα αποκλεισμό και κυρίως σε άτομα με προβλήματα όρασης. Συμβολικά, η έναρξη γίνεται με την ανάγνωση του προοιμίου της Ιλιάδας από μαθητή της σχολής με την μέθοδο Braille.

Η δράση αφορά τους 15.693 στίχους 24 ραψωδιών, που αναφέρονται σε 51 ημέρες και 3 νύχτες του τελευταίου χρόνου του Τρωικού Πολέμου.

Συγκεκριμένα, 6 ηθοποιοί (3 άντρες –3 γυναίκες) θα αφηγηθούν  το έπος  σε 24 σημεία της Θεσσαλονίκης, όσα και οι ραψωδίες, χωρίς εισιτήριο με ελεύθερη παρακολούθηση για όλους. Η δράση προορίζεται να ολοκληρωθεί σε ένα τετραήμερο (3-6 Ιουνίου), περιλαμβάνοντας 6 ραψωδίες την ημέρα και θα είναι προγραμματισμένες χρονικά ώστε να υπάρχει η δυνατότητα παρακολουθήσεως των θεατών από τον ελάχιστο χρόνο των απλώς διερχομένων, μέχρι και την συστηματική παρακολούθηση και των 24 ραψωδιών σε όποιον το επιθυμεί.

Το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Read more at: https://parallaximag.gr/agenda/vioma-stous-dromous-tis-thessalonikis

Οι διδαχές της Οδύσσειας

 

Γνώση αυτογνωσία αυτοπειθαρχία λογική αρμονία σκέψεων και αποφάσεων ενάρετη διαδρομή

Τι μπορεί να μας διδάξει η «Οδύσσεια» του Ομήρου
Τζόελ Κρίστενσεν, Καθηγητής Κλασικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Brandeis

Ως δάσκαλος της ελληνικής λογοτεχνίας , τείνω να στραφώ στο παρελθόν για να κατανοήσω το παρόν. Βρήκα παρηγοριά στο ομηρικό έπος «Η Ιλιάδα» και τις περίπλοκες απόψεις του για τη βία μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Και βρήκα παρηγοριά στην Οδύσσεια μετά τον απροσδόκητο θάνατο του πατέρα μου στα 61, το 2011

Στο αρχαίο ελληνικό έπος «Η Οδύσσεια», ο ήρωας του Ομήρου, ο Οδυσσέας, περιγράφει την άγρια ​​γη των Κύκλωπων ως ένα μέρος όπου οι άνθρωποι δεν συγκεντρώνονται στο κοινό, όπου κάθε άτομο παίρνει αποφάσεις για τη δική του οικογένεια και « δεν νοιάζεται για κανέναν» άλλο . "

Χρειάζεται ένα μεγάλο βράδυ στον Οδυσσέα, αλλά τέσσερα βιβλία ποίησης για να διηγηθεί την ιστορία του ταξιδιού του, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις αποφάσεις που πήρε και στην οδύνη  που υπέστη μαζί με τους  άντρες του . Αναδιατυπώνοντας το παρελθόν και κατανοώντας τη θέση του σε αυτό, προετοιμάζει τον ήρωα να αντιμετωπίσει το μέλλον

ΠΗΓΗ:Conversation

Ναι χρειάζεται μια μεγάλη βράδια του Μαγιού να ενθυμηθούμε την ομηρική ιστορία  από την αρχή ξανά και να την πούμε στα αστέρια που μας κοιτούν από ψηλά ευήκοα και σιωπηλά