Ι θάκη!
Ένα… Όνειρο της Καρδιάς!
Νιώθω προσωρινή
Κι’αυτό μου δίνει
την ικανοποίηση
της ελαφρότητας…
κι’αυτό, μου δίνει
την ικανότητα
της Ελευθερίας
Η λύπη, η προσμονή,
η επιθυμία στο βωμό
... του αδυσώπητου.
Η λαχτάρα να συναντήσεις
την Πηνελόπη,
η αμφιβολία αν σε περίμενε…
η διαπίστωση ότι,
η Πηνελόπη, ο Οδυσσέας
και ο Τηλέμαχος της ζωής σου,
ήσουν εσύ… ο ίδιος.
Η Ιθάκη, που είναι;
Πόσο αργεί αυτό το
ταξίδι ακόμη;
Πρέπει να σκοτώσεις
και τους μνηστήρες
Δοκίμασαν να σου κλέψουν
τον κόσμο σου.
Δοκίμασαν να σου κλέψουν την
Ψυχή σου.
Λεηλάτησαν την ζωή σου…
Μείνε όρθιος, Οδυσσέα !
Απέναντι ... σ ένα
ανελέητο Ποσειδώνα.
Μείνε όρθιος, Οδυσσέα!
Κι ονειρέψου τον εαυτό σου
Μεγαλόπρεπο βασιλιά
Της Ιθάκης ξανά!!!
Αστραία Οκτώβριος 2001 Θεσσαλονίκη
Το ποίημα αυτό το είχα γράψει
ΑπάντησηΔιαγραφήσε κάποιες δύσκολες στιγμές της ζωής μου
και το είχα χαρίσει σε αγαπημένα μου πρόσωπα
και σε μερικούς καλούς φίλους.
Ναι!
Η ανθρώπινη ζωή είναι μια Ιλιάδα και μια Οδύσσεια
και πρέπει να μένει κανείς όρθιος
και ποτέ να μη παραδοθεί
και από τον σκοπό του
και τον προορισμό του να παραιτηθεί.
Σας ασπάζομαι Αστραία
Η λύπη, η προσμονή,
Διαγραφήη επιθυμία...κάποτε μπορεί να γίνουν ευτυχία,όταν οι άνθρωποι μπορούν ακόμη να ονειρεύονται, και να ελπίζουν
Λέει ο Αχιλλέας...ανταποδίδοντας τον ασπασμό