Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Οδυσσέας Λυόμενος

Η Oδύσσεια

Στις πηγές του Δυτικού πολιτισμού, όντας τα ίδια η κύρια πηγή του, ευρίσκονται δύο επικά ποιήματα μεγάλης κλίμακας, τα οποία, εξ’ αιτίας της άφθαρτης ομορφιάς και λαμπρότητάς τους, δεν έχουν βρει ανώτερο, κι ίσως ούτε καν όμοιο, σε ολόκληρη την ποίηση που τα ακολούθησε. Αυτό είναι το πιο αξιοθαύμαστο γεγονός στην ιστορία της Λογοτεχνίας. Τζ. Α. Κ. Τόμσον (J. A. K. Thomson)

Από τον πρόλογο του «Οδυσσέας Λυόμενος»:

«Η Οδύσσεια είναι η γραμμένη από τον Όμηρο ιστορία της επιστροφής του Οδυσσέα από τον Τρωικό Πόλεμο στο ανάκτορό του, στο νησί της Ιθάκης, και του αγώνα του να ανακτήσει τη βασιλεία μετά από μακρά απουσία. Η Ιλιάδα περιγράφει συγκεκριμένα γεγονότα προς το τέλος του πολέμου αυτού, που πιστεύεται ότι έλαβε χώρα τον δωδέκατο αιώνα π.Χ. Μολονότι τα ποιήματα αυτά θεωρείται ότι συντέθηκαν μερικούς αιώνες αργότερα, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια αποτελούν δύο από τα αρχαιότερα σωζόμενα κείμενα παγκοσμίως.
Πρόκειται για μακροσκελή επικά ποιήματα μεγαλειώδους τεχνοτροπίας και ευφυούς, συναρπαστικής αισθητικής. Αποτέλεσαν σημεία αναφοράς για τη διαμόρφωση της γλώσσας και του πολιτισμού της κλασσικής Ελλάδας, που με τη σειρά τους έχουν επιδράσει με θεμελιώδη τρόπο στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης. Πολλά στοιχεία από το προφορικό και γραπτό λόγο μας, τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, την πολιτική, τα μαθηματικά, την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, το δράμα, καθώς και άλλες πλευρές του δυτικού πολιτισμού προέρχονται από τους ελληνικούς πολιτισμούς του πέμπτου και τέταρτου αιώνα π.Χ.
Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον Όμηρο δάσκαλό τους και τα ομηρικά έπη είχαν ασκήσει τεράστια επιρροή στο σύνολο της αρχαίας λογοτεχνίας. Ο Σωκράτης, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης μελέτησαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, καθιστώντας τις προάγγελους της ανάπτυξης των δικών τους ιδεών και, για τα τελευταία 2.500 χρόνια, τα ομηρικά έπη έχουν αποτελέσει απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε σοβαρό συγγραφέα και φιλόσοφο. Η κληρονομιά συνεχίζεται μέχρι τα δικά μας χρόνια: στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να συνθέσει κανείς μια σημαντική παράγραφο στα Ιταλικά, Γαλλικά, Ισπανικά ή Αγγλικά χωρίς να χρησιμοποιήσει τουλάχιστον μία λέξη που για πρώτη φορά αρθρώθηκε από τον Όμηρο.»

Η Τροία του Ομήρου στην Ιλιάδα βρέθηκε από τον Heinrich Schliemann στη βορειοδυτική ακτή της Τουρκίας και έχει ανασκαφθεί εκτενώς από την δεκαετία του 1870. Αλλά η Ιθάκη του Ομήρου στην Οδύσσεια έχει παραμείνει αίνιγμα ... μέχρι σήμερα.

Περιεχόμενα

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση
Ευχαριστίες
Πρόλογος
Κείμενο, μετάφραση και εικόνες

ΜΕΡΟΣ 1 Υπόθεση

Κεφάλαιο 1 Καταστροφή
Κεφάλαιο 2 Αίνιγμα
Κεφάλαιο 3 Οδύσσεια
Κεφάλαιο 4 Διχοστασία
Κεφάλαιο 5 Σχιζοκεφαλονιά
Κεφάλαιο 6 Στράβων
Κεφάλαιο 7 Γεωλογία
Κεφάλαιο 8 Σύμπτωση
Κεφάλαιο 9 Συναγωνισμός
Κεφάλαιο 10 Ενέδρα
Κεφάλαιο 11 Ποσειδών

ΜΕΡΟΣ 2 Εξερεύνηση

Κεφάλαιο 12 Θηνιά
Κεφάλαιο 13 Φόρκυς
Κεφάλαιο 14 Εύμαιος
Κεφάλαιο 15 Αστερίς
Κεφάλαιο 16 Τηλέμαχος

ΜΕΡΟΣ 3 Ταύτιση

Κεφάλαιο 17 Ανάλυση
Κεφάλαιο 18 Έρευνα
Κεφάλαιο 19 Ανάγλυφο
Κεφάλαιο 20 Κουίκμπερντ
Κεφάλαιο 21 Δουλίχιον
Κεφάλαιο 22 Λαέρτης
Κεφάλαιο 23 Δίκτυο
Κεφάλαιο 24 Κεραμική
Κεφάλαιο 25 Δράμα
Κεφάλαιο 26 Έξοδος

ΜΕΡΟΣ 4 Αποκάλυψη

Κεφάλαιο 27 Κατολίσθηση
Κεφάλαιο 28 Σεισμός
Κεφάλαιο 29 Ανύψωση
Κεφάλαιο 30 Ακτογραμμή
Κεφάλαιο 31 Επιφάνεια
Κεφάλαιο 32 Ιθάκη
Κεφάλαιο 33 Διαίσθηση
Κεφάλαιο 34 Όραμα

Επίλογος

Παραρτήματα

Παράρτημα 1 James Diggle: Ένας φιλόλογος συλλογίζεται
Παράρτημα 2 John Underhill: η Γεωλογία και Γεωμορφολογία της Θηνιάς (μετάφραση: Γεώργιος Θεοδώρου)
Παράρτημα 3 Ερευνητική τεχνολογία
Παράρτημα 4 Μια σύγκριση των ομηρικών θεωριών
Παράρτημα 5 Υστερόγραφο
Παράρτημα 6 Συνέχεια: 2005-2007