Ο μικρός πρίγκιπας των λιονταριών

Λουί Μάικλ Λεόν

Ο μικρός πρίγκιπας των λιονταριών

αθεράπευτα ονειροπόλος και λάτρης των Ομηρικών Ραψωδιών

Βρήκαμε τον Λουί  Μάικλ Λεόν να παίζει ξέγνοιαστα σε ένα ευδιάθετο  λιβάδι που τραγουδούσε, να χοροπηδάει και να κάνει πλήθος από τούμπες, δεξιόστροφες αριστερόστροφες, να κάθεται με το κεφάλι κάτω  και να κυνηγάει ένα  πράσινο  τόπι πάνω σε ένα κόκκινο που ξεδιπλώνεται  κλεοπάτριο  χαλί.

Μόλις μας είδε σταμάτησε και μας πλησίασε. Με την αφοπλιστική ειλικρίνεια ενός μικρού παιδιού μας ρώτησε:

- Ήλθατε να παίξετε; Τι καλά! Βαρέθηκα να παίζω μόνος μου...

Του εξήγησα πως  είμαστε  από την Ομηρική Πολιτεία και ήλθαμε μαζί με ένα  άσπρο κουνέλι για μία συνέντευξη αποκλειστική.

-Και τι είναι  συνέντευξη με ρωτά  με απορία πραγματική.

- Είναι μία συνομιλία με κάποιο πρόσωπο, συνήθως επώνυμο και διάσημο  κατά την οποία κάποιος ερωτά και ο άλλος απαντά για κάποια θέματα σοβαρά από τον χώρο της καλλιτεχνικής  πολιτικής  της  ρεαλιστικής   και.... άλλης ζωής ενός τόπου.

-Α κατάλαβα... μου απαντά. 

Θες να με  ρωτήσεις πόσα παιγνίδια υπάρχουν στις θεωρίες παιγνίων τελικά.

-Περίπου   του  λέω και χαμογελώ. Είναι μια ερώτηση που απασχολεί όλο το οικονομικό και φιλοσοφικό κοινό σε ευρύ φάσμα πολιτικό.

- Όπως μπορείς να διαπιστώσεις άμεσα, εγώ παίζω  σε όλο το  γήπεδο λιβάδι από όλες τις πλευρές   και, βρίσκομαι καταλήγω στο κέντρο των Ομηρικών Επών κάθε φορά με φόρα και μεγάλη τούμπα  αναστροφή  έτσι στα ξαφνικά και ανατρεπτικά.

-Το έχω διαπιστώσει, του απαντώ και ομολογώ πως πρέπει να προταθείς για το βραβείο τουμπολογίας και  "δόκτωρ" να ανακηρυχθείς. Αυτό θα αποτελέσει και μια καλή αφορμή στο βιογραφικό σου να συμπεριληφθεί. Όπως και η συνέντευξη αυτή.

Δεν φάνηκα πολύ πειστική γιατί  τον είδα να κατσουφιάζει και να με ρωτά

-Βόλτες θα έχει, παγωτά,  τα περιλαμβάνουν  αυτά τα σύγχρονα  βιογραφικά;

-Δεν νομίζω του απαντώ αλλά ίσως να κάνουμε μια εξαίρεση για την περίπτωση σου αν μας πεις την ιστορία σου από την αρχή.

Πως  βρέθηκες  στην  πολιτεία αυτή;

-Αυτό είναι εύκολο και απλό  θα σου το πώ  με το Σίγμα και το Ρω.

Η  Αστραία με χάρισε ένα χειμωνιάτικο πρωινό στον Αφήτορα . Δεν με έφερε από την Αφρική  όπως νομίζουν μερικοί, γιατί  η Ελλάδα είχε λιοντάρια  στην πανίδα της και εξακολουθεί να έχει στην  ιστορική χλωρίδα της. Το λιοντάρι του Ηρακλή τα λιοντάρια της Δήλου και τον Αλέξανδρο ντυμένο με την  Λεοντή και άλλα. Με έφτιαξε  από αστερόσκονη Μυθιστορίας μαγική  και με υλοποίησε σε πεδίο βολής  με προβολή ομηρική.

-Και γιατί  σε έφτιαξε,  ερωτώ, για ποιο σκοπό;

-Μα.... γιατί λατρεύει τα μικρά και μεγάλα αιλουροειδή, τις Ιστορίες Δύναμης των μεγάλων Ονειρευτών  και τις Μεταμορφώσεις του Πνεύματος  στην άγια κατάφαση  της καμήλας του λιονταριού και του παιδιού . Εξακολουθώ  να είμαι πολύ  χαρούμενο  λιονταράκι  που τον σκοπό αυτό  συνδεδεμένος με το Πνεύμα του Λιονταριού υπηρετώ.

Θα σας μιλήσω για τις τρεις μεταμορφώσεις του Πνεύματος.
- Πως το πνεύμα γίνεται καμήλα, και λιοντάρι η καμήλα,και παιδί,και τελικά το λιοντάρι.
«Οφείλεις» λέγεται ο μεγάλος δράκος.
Μα το πνεύμα του λιονταριού λέει ‘θέλω’.- Μα πείτε μου αδελφοί μου,τι μπορεί να κάνει ακόμα το παιδί, που ούτε και το λιοντάρι ακόμα δεν μπορεί να κάνει?
Για ποιον λόγο το αρπακτικό λιοντάρι πρέπει να γίνει και παιδί ακόμα?Το παιδί ‘ναι αθωότητα και ξεχασιά, ένα ξαναρχίνισμα, ένα παιγνίδι, μια ρόδα που γυρίζει, μια πρώτη κίνηση, μια Αγια Κατάφαση.
Ναι, στο παιγνίδι της δημιουργίας, αδελφοί μου, χρειάζεται μια αγια κατάφαση.
Την δική του θέληση θέλει τώρα το πνεύμα.

Τον δικό του κόσμο κερδίζει αυτός... που τον κόσμο έχασε!

Σας μίλησα για τις τρεις μεταμορφώσεις του Πνεύματος.
Πως το πνεύμα έγινε καμήλα και σε λιοντάρι η καμήλα και σε παιδί στο τέλος λιοντάρι.
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.
Και τον καιρό εκείνο έμενε σε μια πολιτεία, που λεγόταν "Παρδαλή Γελάδα".

-Και πως σε έφτιαξε ξαναρωτώ;

-Και αυτό είναι πολύ εύκολο μου λέει με τρόπο  παιδικό.

Πήγε στον Κόσμο των Ιδεών  και πήρε την αρχετυπική μήτρα  και μορφή. Και,... νάμαι  τώρα  ενδελεχώς  εδώ....για ένα ευτυχισμένο θεό.

-Αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας θαρρώ.

-Ο καθένας  μπορεί να το  κάνει, φθάνει να έχει επιμονή υπομονή στρατηγική  έλεγχο αυτοπειθαρχία θέληση και  να ζει μια άψογη ζωή.

-Το τελευταίο σε τι χρειάζεται;

 Όλοι κάνουμε λάθη. 

-Λάθος με λάθος έχει διαφορά. Και  επίσης μου λέει,  πρέπει να διορθώνουμε τα λάθη μας διαφορετικά  κανένα άγαλμα του  εσωτερικού ΕΑΥΤΟΥ μας δεν θα είναι ωραίο και σωστό συμφώνως με το αίτιον το ποιητικόν.  Κάθε λάθος εδώ στον κόσμο της Ύλης είναι μια  μαχαιριά στην Ιδέα την πρωταρχικιά.

-Πως πάει κανείς εκεί;

Μα φυσικά με βαθύ οραματισμό και σωστή χρήση της ενέργειας φθάνει κανείς στη Πηγή όπως λέει και ο Χούσσερλ στην διυποκειμενικότητα της φαινομενολογίας του, σε έρευνα λογική.

-Ξέρουν τα μικρά  λιονταράκια τον Χούσσερλ,  ερωτώ έκπληκτη

-Τα Λιοντάρια μου απαντά σοβαρά γνωρίζουν τι λέει ο Χούσσερλ αλλά, ο Χούσσερλ δεν ξέρει τι γνωρίζουν τα μικρά και μεγάλα   λιονταράκια

και θα πρέπει πολύ να το σκεφτεί για να γνωρίσει την φύση των πραγμάτων και των όντων όπως ήταν στην ΑΡΧΗ κοντά στην Πηγή.

-Είσαι ένα πολύ σοφό λιονταράκι του απαντώ και αυτό το λιβάδι που τραγουδάει  με τρόπο αρχετυπικά  ομηρικό είναι καταπληκτικό.

-Είμαι,  μου λέει, ένα μικρός πρίγκιπας στην χώρα των μεγάλων λιονταριών και εσύ μια Αλίκη σε μια μαγική   αυλή  και το κουνέλι μας ακολουθεί, σε ένα  κόκκινο ιπτάμενο πτερόεντων λόγων, χαλί.

Αστραία για την Ομηρική Πολιτεία

 με τον Λ.Μ Λεόν σε συνέντευξη Ομηρική

27 Ιουλίου 2014