4. Ο Καιρός του Τόξου

                                        Υπό την Αιγίδα του Ομηρικού Πνεύματος

Ο διαγωνισμός του τόξου

Η Ομηρική Πολιτεία προκηρύσσει τον  τέταρτο  παγκόσμιο  διαδικτυακό διαγαλαξιακό  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ,  αναδύοντος Ηλίου ξημερώματα μιας όμορφης καινούργιας ημέρας ηριγένειας  Ηούς ,  1.000.000 χρόνια από την αρχή του μεγάλου  ταξιδιού του κομήτη  ISON για το ραντεβού του, τη συνάντηση  με το πρωταρχικό  κέντρο  του  και 2496 έτη από τη μάχη  των ΝΗΩΝ  της  Σαλαμίνας,  για το  άρθρο με τις περισσότερες προβολές σελίδας στο ιστολόγιο αυτό της Ομηρικής Πολιτείας  με βραβείο ένα κλάδο ελαίας.

 Οργάνωση : Η Ομηρική Πολιτεία

Η μέτρηση θα γίνει από σήμερα 21 Δεκεμβρίου 2016 μέχρι 21 Ιουνίου του 2017.

                                                    Η Ομηρική Πολιτεία

των σύγχρονων Ομηρικών Επών, οι πολίτες της, τα μέλη της, οι φίλοι της και οι διαχειριστές της, οι συνδιαχειριστές της σας εύχονται ημερόεσσα ψυχική σωματική και πνευματική υγεία υψηπετήεσσα  νοημοσύνη και καλή επιτυχία.

                                         Ομηρόκοσμος, 21 Δεκεμβρίου 2016

Τσάι και Οδύσσεια στη Θεσσαλονίκη

Ο διαρκής αναγνωρισμός μέσα από τη μετάφραση της Οδύσσειας

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016, 11:00 - 23:00

Την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016, από τις 11 το πρωί ως τις 11 το βράδυ, στη «Ζώγια», στην οδό Αλ. Σβώλου 54, φίλοι, μαθητές, ομότεχνοι, αναγνώστες, λάτρεις του έργου του Δ. Ν. Μαρωνίτη, που πέθανε τον περασμένο Ιούλιο, διαβάζουν την ομηρική Οδύσσεια στη μνήμη του εμβληματικού μεταφραστή της και ακολουθούν τον βηματισμό του στο κείμενο που περισσότερο ίσως απ' όλα τα άλλα κάνει αναγνωρίσιμο το πρόσωπό του.

Όσο ανέφικτο είναι να ταυτίσει κανείς το έργο του Δ. Ν. Μαρωνίτη με ένα μόνο πεδίο, άλλο τόσο είναι αδύνατον να το συλλάβει ξεχωριστά από τη μετάφραση της ομηρικής Οδύσσειας. 

Στη λήξη της χρονιάς που σημαδεύτηκε από την απώλεια του εμβληματικού φιλολόγου, μεταφραστή, κριτικού, δοκιμιογράφου, επιφυλλιδογράφου και πανεπιστημιακού δασκάλου, φίλοι, ομότεχνοι, συνάδελφοι, μαθητές του, αναγνώστες του, συναντιούνται για μια Κυριακή στη «Ζώγια», για να διαβάσουν τη μετάφρασή του στο ομηρικό έπος.

 

Μια περιπέτεια γραφής, με αφετηρία το 1977, που κορυφώθηκε τα χρόνια 1990-2001, παράγοντας έναν λειτουργικό, ξεκάθαρο και κορυφαίας λογοτεχνικής αξίας δεσμό του αναγνωστικού κοινού με τον κόσμο του Ομήρου.
Πληροφορίες εδώ

pin	Ζώγια - Βιβλίο Τσάι Και Συμπάθεια Αλεξανδρου Σβωλου 54, 54621 Θεσσαλονίκη

Ζείδωρα Δώρα της Γαίας

Από τον κήπο του Λαέρτη

Την  Κυριακή  4 Δεκεμβρίου θα διατεθούν δωρεάν πολλά εσπεριδοειδή, λεμόνια, μανταρίνια πορτοκάλια ,από το αγρόκτημα της Ομηρικής Πολιτείας για τους φίλους Ομηριστές με σειρά προτεραιότητας. Οικολογικά, αράντιστα , νόστιμα  ζουμερά, δώρα της γης και ελιξίριο νεότητος,  ΗΒΗΣ,   του Ηρακλή.

Δηλώστε τη ποσότητα που θέλετε για  γίνει  σωστά η διανομή.

Στη Θεσσαλονίκη  12 το μεσημέρι

28ης Οκτωβρίου 32

Κώδικας Γόρτυνας

                                        Φωτογραφία από τη Βουλή των Ελλήνων

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΑΣ

Η ΝΟΜΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΚΡΗΤΩΝ  (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΩΔΙΚΑ ΓΟΡΤΥΝΑΣ)

Ο Πλάτωνας («Μίνως», 318 – 321) αναφέρει ότι οι Κρήτες  έχουν τους πιο παλιούς νόμους απ’ όλους τους Έλληνες και τους νόμους αυτούς τους έκαναν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς. Επίσης ο Στράβωνας (Ι 17) αναφέρει  ότι επί εποχής του ίχνη των παλιών μινωικών νόμων απέμειναν στους Λυττίους, στους Γορτυνίους και σε  μερικά σημερινά χωριά. Παραθέτουμε αμέσως πιο κάτω απόσπασμα από το Νομικό Κώδικα της Γόρτυνας, ο οποίος είναι γραμμένος με το σημερινό Ελληνικό αλφάβητο, όμως σε μια από τις πολλές παλιές παραλλαγές του και βουστροφηδόν. Ο Νομικός Κώδικας της Γόρτυνας χρονολογείται από το πρώτο μισό του 5ου αι. π.Χ. αι.  (480 – 460 π.Χ.) και γι αυτό αποτελεί αφενός τον πιο αρχαίο νομικό κώδικα που γνωρίζουμε και αφετέρου ένα από τα πιο παλιά (όχι, όμως από τα αρχαιότερα) γραπτά μνημεία του Ελληνικού αλφαβητικού συστήματος γραφής. 

(Απόσπασμα από τη στήλη VI του νομικού κώδικα της Γόρτυνα.

 «Τα ίδια ισχύουν και οσάκις δίνει (κάποιος περιουσία) στη θυγατέρα του. Όσο ζει ο πατέρας να μην μπορεί να πουλά ή να δίνει ως ενέχυρο ο γιος κάτι από την πατρική περιουσία. Όσα, όμως, ο ίδιος έχει αποκτήσει ή κληρονομήσει, αν θέλει ας τα εκποιεί. Ούτε ο πατέρας (να μπορεί να πουλήσει ή να δώσει ως ενέχυρο) την περιουσία των παιδιών του, την οποία τα ίδια  έχουν αποκτήσει ή κληρονομήσει. Ούτε ο άντρας να (μπορεί να) εκποιεί ή να υπόσχεται την (περιουσία) της γυναίκας του, αλλά ούτε και ο γιος την (περιουσία) της μητέρας του. Εάν τυχόν κάποιος αγοράσει ή λάβει ως ενέχυρο ή δεχθεί ως υπόσχεση (κάτι), σε αντίθεση με όσα αναγράφονται τώρα εδώ, τα μεν περιουσιακά στοιχεία θα παραμείνουν στη μητέρα ή τη γυναίκα, εκείνος δε που πούλησε, ενεχυρίασε ή έδωσε υπόσχεση, θα καταβάλει στον αγοραστή ή σ’ αυτόν που έλαβε το ενέχυρο ή δέχθηκε την υπόσχεση τα διπλά και, αν του έχει επιβληθεί και άλλη ποινή, το απλό. Για παλαιότερες όμως παραβάσεις, να μην τίθεται θέμα δίκης. Αν όμως ο εναγόμενος ισχυρίζεται αναφορικά με το πράγμα για το οποίο διεξάγεται η δίκη, ότι δεν ανήκει στη μητέρα  ή τη γυναίκα, η δίκη να γίνεται ενώπιον αρμόδιου δικαστή, όπου ορίζεται για κάθε περίπτωση . Αν η μητέρα πεθάνει και αφήσει παιδιά, τη μητρική περιουσία να τη διαχειρίζεται ο πατέρας, χωρίς όμως να την πωλεί ή να την ενεχυριάζει, αν δεν συμφωνήσουν τα παιδιά μετά την ενηλικίωση τους. Αν κάποιος διαφορετικά (προς όσα ορίζονται) αγοράσει ή λάβει ως ενέχυρο (κάτι) τα μεν περιουσιακά στοιχεία να παραμένουν στα παιδιά, σ’ αυτόν δε που αγόρασε ή έλαβε ως ενέχυρο να πληρώσει αυτός που πούλησε ή ενεχυρίασε το διπλάσιο της αξίας του. Εάν δε του έχει επιβληθεί και άλλη ποινή το απλό. Αν όμως (ο άνδρας) νυμφευθεί άλλη γυναίκα , τη διαχείριση της μητρικής περιουσίας να την έχουν τα παιδιά. Εάν κάποιος από υποχρέωση σε κάποιον που του το ζήτησε , τον ελευθερώσει από μια άλλη πόλη, όπου βρέθηκε (αιχμάλωτος), μακριά από το δήμο του, να παραμείνει (ο απελευθερωθείς) στην εξουσία του απελευθερώσαντος έως ότου καταβάλει το οφειλόμενο ποσό. Αν, όμως, δεν συμφωνούν σχετικά με το ποσό ή δεν παραδέχεται (ο απελευθερωθείς) ότι ζήτησε να ελευθερωθεί, να αποφασίζει ο δικαστής, αφού ορκιστεί, λαμβάνοντας υπόψη τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς…. >> (Απόσπασμα από τη στήλη VI του νομικού κώδικα της Γόρτυνα. Μετάφραση στη νέα Ελληνική:  Χαρ. Κριτζάς, Διευθυντής Επιγραφικού Μουσείου Αθηνών)

Α. Γ. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗ
Η αυθεντική Κρητική Ιστορία

Το Διάγγελμα του ΟΧΙ

Το έμβλημα της 8ης Μεραρχίας Πεζικού, η οποία ήταν η πρώτη που ήρθε αντιμέτωπη με τις εχθρικές δυνάμεις.

Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)

Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως

Ιωάννης Μεταξάς

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Απόλλωνος Αρμονία

Ομηρική Τοξοβολία

Τι σημαίνει ΑΠΟΛΛΩΝ και ΑΡΤΕΜΙΣ;

Επίσης δε και διά τον Απόλλωνα, καθώς είπα, πολλοί
τρομάζουν το όνομα αυτού του θεού, ως να σημαίνη κάτι τι
τρομερόν. Ή μήπως δεν το αντελήφθης αυτό;

Ερμογένης.
Πολύ μάλιστα, και λέγεις την αλήθειαν.

Σωκράτης.
Τούτο δε, καθώς μου φαίνεται, είναι τεθειμένον κάλλιστα διά να
σημαίνη την δύναμιν αυτού του θεού.

Ερμογένης.
Πώς δηλαδή;

Σωκράτης.
Εγώ θα προσπαθήσω να σου το εξηγήσω πώς μου φαίνεται. Δηλαδή
κανέν άλλο όνομα δεν υπάρχει που να αρμόζη και εις τας τέσσαρας
δυνάμεις του θεού, αν και είναι έν, ώστε όλας να τας περιλαμβάνη
και να σημαίνη οπωσδήποτε και την μουσικήν και την μαντικήν και
την ιατρικήν και την τοξικήν.
Ερμογένης.
Λέγε λοιπόν, διότι μου φαίνεται ότι το παρουσιάζεις ως αλλόκοτον
αυτό το όνομα.

Σωκράτης.
Απ' εναντίας μάλιστα αρμονικόν, αφού είναι και μουσικός ο θεός
αυτός. Διότι πρώτον μεν η καθαρειότης και οι καθαρμοί και υπό
έποψιν ιατρικήν και υπό έποψιν μαντικήν και τα θειαφίσματα με
ιατρικά φάρμακα και μαντικά μέσα και τα λουτρά και οι ραντισμοί
εις τοιαύτας περιστάσεις, όλα αυτά μίαν δύναμιν έχουν, δηλαδή να
κάμνουν τον άνθρωπον καθαρόν και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν.
Ή όχι;

Ερμογένης.
Πολύ σωστά.

Σωκράτης.
Λοιπόν δεν είναι αυτός ο θεός ο οποίος καθαρίζει και &απολούει&
και &απολύει& από αυτά τα κακά;

Ερμογένης. Πολύ σωστά.

Σωκράτης. Λοιπόν όσον διά τας απολύσεις και απολούσεις, επειδή είναι ιατρός των τοιούτων πραγμάτων, θα ήτο ορθόν να ονομάζεται &απολούων&· όσον δε διά την μαντικήν και το &αληθές& και το &απλούν& - διότι αυτά τα δύο σημαίνουν το ίδιον — θα ήτο πολύ ορθόν να τον ονομάζωμεν, καθώς τον ονομάζουν οι Θεσσαλοί. Διότι όλοι οι Θεσσαλοί ονομάζουν &Άπλουν& τούτον τον θεόν. Επειδή δε &αείποτε& είναι έμπειρος των &βολών& εις την τοξικήν, πρέπει να θεωρηθή ως &Αεί-βάλλων&.

Ως προς την μουσικήν δε πρέπει να υποθέσωμεν ότι το άλφα είναι αθροιστικόν καθώς εις το &ακόλουθος& και &άκοιτις&, οπού σημαίνει το ομού, και ότι και εδώ σημαίνει την &ομού περιπολίαν& εις τον ουρανόν, ο οποίος ακριβώς έχει &πόλους& και εις την αρμονίαν των ασμάτων, η οποία είναι η καθαυτό αρμονία, και ότι όλα αυτά &ομού περιπολεί& με κάποιαν αρμονίαν, καθώς λέγουν οι τελειοποιημένοι εις την μουσικήν και την αστρονομίαν. Καθώς λοιπόν τον &ομοκέλευθον& και &ομόκοιτιν& τον ωνομάσαμεν &ακόλουθον& και &άκοιτιν& διά της μεταβολής του &ομο& εις άλφα, ομοίως ωνομάσαμεν και τον Απόλλωνα, ο οποίος ήτο &ομοπολών&, διά παρεμβολής ενός ακόμη λάβδα, διά να μη γίνη ομόηχον με το κακόν όνομα.

Τούτο όμως και τόρα πάλιν το φοβούνται μερικοί, επειδή δεν εννοούν καλά την δύναμιν αυτού του ονόματος και νομίζουν ότι σημαίνει φθοράν. Αλλά, καθώς ελέγαμεν προ ολίγου, αυτό το όνομα περικλείει όλας τας δυνάμεις του θεού, δηλαδή το &απλούν, αειβάλλον, απολούον, ομοπολούν&. Εις δε τας Μούσας και εν γένει εις την μουσικήν, καθώς φαίνεται, έδωκε το όνομα τούτο από το αρχαίον &μώσθαι&, δηλαδή από την έρευναν και την φιλοσοφίαν. Εις δε την Λητώ από την ευσπλαγχνίαν της θεάς, διότι είναι πρόθυμος εις όσα καθείς την καθικετεύει. Ίσως δε ωνομάσθη καθώς την ονομάζουν οι επαρχιώται. Διότι πολλοί την ονομάζουν Ληθώ και φαίνεται ότι συμφωνεί όχι με την τραχύτητα των αισθημάτων αλλά με την ημερότητα και το &λείον& και δι' αυτό ωνομάσθη Ληθώ από εκείνους οι οποίοι την ονομάζουν με αυτό το όνομα. Η δε Άρτεμις φαίνεται ότι σημαίνει το &αρτεμές& (ακεραιότητα) και το αξιοπρεπές, διότι αγαπά την παρθενίαν. Ίσως όμως αυτήν την θεάν ηθέλησε να την παραστήση ο νομοθέτης ως της &αρετής ιστορικήν& και έμπειρον, ή και διότι την &αροτρίασιν μισεί& του ανδρός εις την γυναίκα. Και ή δι' έν από όλα αυτά, ή δι' όλα ομού της έδωκε αυτό το όνομα ο νομοθέτης.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κ. ΖΑΜΠΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΕΞΗ
Π Λ Α Τ Ω Ν Ο Σ ΚΡΑΤΥΛΟΣ

Όμηρος Τηλεμαχίδης

Η προτομή του Ομήρου βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Ιθάκης, στο Βαθύ. Είναι φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη Στάθη Αλεξόπουλο και κατασκευάστηκε από λευκό μάρμαρο χάρη στη χορηγία του Γεράσιμου Κ. Βαλλάτου. Πάνω στη βάση της προτομής του Ομήρου είναι χαραγμένος ο χρησμός του Μαντείου του Δελφών προς τον αυτοκράτορα της Ρώμης, Αδριανό: “ΕΔΟΣ Δ’ ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΔΕ ΠΑΤΗΡ ΚΑΙ ΝΕΣΤΟΡΕΗ. ΕΠΙΚΑΣΤΗ ΜΗΤΗΡ, ΗΜΙΝ ΕΤΙΚΤΕ ΒΡΟΤΩΝ ΠΟΛΥ ΠΑΝΣΟΦΟΝ ΑΝΔΡΑ”.

«Άγνωστόν μ’ έρεαι γενεήν και πατρίδα γαίαν
αμβροσίου σειρήνος, έδος δ’ Ιθακήσιός εστιν.
Τηλέμαχος δε πατήρ και Νεστορέη Επικάστη
μήτηρ, η μιν έτικτε βροτών πολύ πάνσοφον άνδρα».
[(Caltamen Homeri et Hesiodi: Caltamen Homeri et Hesiodi) line 37].

«Άγνωστο εις εμένα η γενιά και η πατρίδα που τον γέννησε της αμβροσίου σειρήνος, ως προς την διαμονή του όμως είναι Ιθακήσιος, πατήρ του δε ήτο ο Τηλέμαχος και μητέρα του η Επικάστη (της γενιάς) του Νέστορος, αυτή τον εγέννησε ως τον πιο σοφό άνδρα μεταξύ των θνητών».
Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΜΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

 Ο Όμηρος στην Ιθάκη

Ithaca Friends of Homer Association

Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου

Το Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου είναι μουσείο πολλαπλών ειδών εκθεμάτων (γενικό, μικτό), που βρίσκεται στον Δήμο Πρέβεζας στο 16ο χλμ της Εθνικής Οδού Πρέβεζας - Ιωαννίνων (θέση Φλάμπουρα), ανατολικά της οδού^.

Το Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου

θεσμοθετήθηκε από τον συλλέκτη Χαράλαμπο Γκούβα το έτος 2000. Το κτιριακό έργο άρχισε το 2012 και ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο 2013. Τα εγκαίνια έγιναν στις 2 Σεπτεμβρίου 2013, επέτειο της ναυμαχίας του Ακτίου. Την κορδέλα έκοψε ο Δήμαρχος Πρέβεζας κ. Χρήστος Μπαίλης, ο οποίος παρουσίασε το έργο και τον ιδρυτή του. Ακολούθησε ομιλία του καθηγητή χημικού μηχανικού Ευάγγελου Κυτίνου που περιέγραψε το Μουσείο και τη χρησιμότητά του, και στη συνέχεια ο Χαράλαμπος Γκούβας έκανε αναδρομή στην 13χρονη ιστορία των προσπαθειών ανέγερσης του Μουσείου. Κτιριακώς το Μουσείο αποτελεί ισόγειο οίκημα 3 αιθουσών.

 Ανακατασκευή του πρώτου ιστορικού αεροπλάνου της Ελλάδας (1912). Κλίμακα: 50%

 Μεταλλικό Έμβολο αρχαίας Τριήρους σε φυσικό μέγεθος. Ακριβές αντίγραφο του Εμβόλου Athlit του Μουσείου Haifa Israel

Robot δισκοβόλος,εικαστική κατασκευή Χαρ. Γκούβας,

Ο Χαράλαμπος Γκούβας

(γεν. Άρτα, 1956) είναι Έλληνας ορθοπεδικός χειρουργός, τραυματολόγος, συγγραφέας, συλλέκτης, και ιδρυτής του Μουσείου Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.

Τα Ομηρικά έπη Ιλιάδα και Οδύσσεια, είναι τα αρχαιότερα ολοκληρωμένα βιβλία της Ευρώπης . Δεν είναι απλά ένα ογκώδες ποίημα ευανάγνωστο στή μετάφραση, είναι και ένα ευαγγέλιο ιστορικών πληροφοριών, εξυπνάδας, αλληγορίας και ηθικού κώδικα. Τίποτε δεν άλλαξε από τότε. Είναι η Ευρωπαϊκή Κληρονομιά. Τα Ομηρικά έπη πρέπει να διδάσκονται υποχρεωτικά στά Δημοτικά σχολεία της Ευρώπης σε πρωτότυπο και μεταφρασμένο κείμενο αλλά και εικονογραφημένη μορφή. Στα αγγλοσαξωνικής φιλοσοφίας ξενοδοχεία της Ευρώπης, στό συρτάρι κάθε δωματίου υπάρχει παντού ένα αντίτυπο της HOLLY BIBLE (Αγία Γραφή). Αυτό πρέπει να αλλάξει έστω και στήν Ελλάδα και να υπάρχει η Ομήρου Ιλιάδα και Οδύσσεια. Εκτιμώ ότι κύριος σκοπός του συλλόγου σας είναι η εκτύπωση μιάς τέτοιας έκδοσης σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα (έστω στήν Κίνα γιά να πέσει το κόστος) ως εξής: Αριστερά πάνω: Αρχαία Ελληνικά. Αριστερά κάτω νεο-Ελληνική μετάφραση (πχ Ζήσιμος Σιδέρης). Δεξιά Πάνω Αγγλική μετάφραση (η πιό πετυχημένη) και Δεξιά κάτω έγχρωμη εικόνα που να αφορά τη ραψωδία.

Καλή επιτυχία στό σκοπό σας

. Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας, Διευθυντής του Μουσείου Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.

Αστραία, για την Ομηρική Πολιτεία

Οι Μάσκες του Ομήρου

«Περί μάσκαν Ομήρου» 

Χρησιμοποιώντας ορολογία των ημερών, εννοώ τις τρεις «μάσκες», κάτω από τις οποίες είναι κρυμμένο το αληθινό «πρόσωπο» του ιδιοφυούς έλληνα ποιητή. Την πρώτη απ΄ αυτές την έχει επιλέξει μόνος του. Είναι δικής του επινόησης άλλωστε.
Η πιο περίτεχνη μάσκα, την οποία ο Ομηρος σημειολόγησε με την ανεπανάληπτη τεχνική και τέχνη του. Το αποτέλεσμα μοναδικό: Η (ομηρική) «Οδύσσεια».
Για τις άλλες δύο, τη δεύτερη και τρίτη κατά σειρά, δεν έχει καμιά ευθύνη ο ίδιος ο ποιητής. Ποιες όμως είναι οι δύο αυτές μάσκες που αναγκάζεται να φέρει, παρά τη θέλησή του, ο Ομηρος και ποιοι είναι αυτοί που τις σχεδίασαν.
Η δεύτερη λοιπόν μάσκα δεν είναι άλλη από την «ανταγωνιστική επιστημοσύνη» με την οποία θέλουν να εμφανίζουν τον Ομηρο τα «Ιερατεία» των μεγαλοφιλολόγων και όχι μόνο.
 Το αποτέλεσμα; Μια ελιτίστικη, απρόσιτη, χαοτική βιβλιογραφία.
 Η τρίτη, τέλος, στον αντίποδα της προηγούμενης, είναι η απλοϊκή, παιδαριώδης μάσκα των σχολικών μας βιβλίων. Σχεδιασμένη με βάση το ηθικοδιδακτικό σχήμα «οι καλοί και οι κακοί », εμφανίζει τον πρώτο, στην παγκόσμια λογοτεχνία, δραματικό ποιητή, σαν αφελή αφηγητή μιας ανούσιας μονοσήμαντης περιπέτειας, όπου φυσικά και σύμφωνα με τα... αποδεκτά ιδεώδη, οι «καλοί» νικούν πάντα τους «κακούς».
Αυτή η τρίτη μάσκα άλλωστε είναι και η μοναδική, μέσω της οποίας αναγνωρίζουμε τον ψεύτικο Ομηρο που μας δίδαξαν και μας διδάσκουν. Περιττεύει να πούμε ότι αυτός ο σχολικός μασκαράς ουδεμία σχέση έχει με τον αληθινό επαναστάτη-ποιητή και τις αλήθειες που έκρυψε (ευτυχώς) στα αθάνατα έπη του. Για επιβεβαίωση να θυμίσουμε την επισήμανση του Α. Lesky:
 «Με τη δραματοποίηση των γεγονότων από τον Ομηρο, αλλά περισσότερο με την εξανθρώπιση του παλιού μύθου, βρίσκει ο δρόμος της δυτικής ανθρωπιάς την αρχή του».

 Ο κ. Χρυσόστομος Τσιρίδης,
 φιλόλογος,από την Καβάλα
Πηγή

Το Φωτόσπαθο του Αλέξανδρου

Burning bridges

This is a fictional scene from the Battle of Hydaspes river, today’s Jhelum that flows in Pakistan and India. It was the last battle of Alexander the Great against King Porus of the Paurava around 326 BC. The troops were extremely exhausted by the long campaign and the fierce resistance they encountered…

Hearts on wooden spikes
Trails colored with the blood of the ones we loved
The trees cast their shadow so the sun doesn’t see the rotten bodies
Who says there is glory in this battle?

We lost our brothers, our sisters and our children
We sacrificed our dearest dreams to serve in the Conquest
Our souls were marked indelibly by the pain and agony of forsaken hope
And he was standing there

A bird was singing mournfully
As if it was its task to contemplate all our sorrow
Despite grueling struggle there still was no end to this madness
Tragically trapped  in the ambiance of attrition

Our wounds were fresh
We witnessed the atrocity of the flesh
Slaughtered and slayed by the wrath of fallen kings
And he was standing here

Hear me fighters
No salvation, no redemption exists for us
We are born as ordinary men but we die as warriors
Winning only the enemy within

I am not the One
You are the heroes that reached that far
Nothing awaits for us back but sickness and corruption
This is the path we need to cross

Join me and burn every bridge behind

Απολύτως Διαλλακτικός

Η Ημέρα του Γυρισμού

Ένας Ομηρικός Καημός

Ιθάκη: Η πατρίδα του πολεμιστή της γνώσης

Queridos amigos:

 He subido a mi canal COSASDEGENI de YouTube O KAIMÓS, el hermoso tema de MIKIS THEODORAKIS en una versión de cantante ISMAEL. El fotomontaje es un homenaje la “Odisea”: la salida de Ítaca, la cueva de Polifemo, los vientos de Eolo, la cólera de Poseidón, la maga Circe, las sirenas, la ninfa Calipso, el naufragio en la costa de los feacios y, por fin, el regreso a Ítaca. 

Με θερμούς χαιρετισμούς από τη Μαδρίτη.

 Ελπίζω να σας αρέσει 

Eugenia Castro

Από την Ισπανία με αγάπη

Ομηρικά Παιγνίδια

Ο Οδυσσέας με την Πηνελόπη παίζουν την  τυφλόμυγα στον θεματικό  κήπο της Ομηρικής Πολιτείας

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ  ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο ένας θέλει τον κόσμο, το φτερό της αυγής
χτυπάει το πρόσωπό του: Περισσότερα! Περισσότερο!
Η άλλη ποτέ δεν σαλεύει από τον αργαλειό.
Ένα αρχαίο ρυθμό επαναλαμβάνει:
"Λιγότερο-λιγότερο
το πραγματικό ταξίδι είναι προς τα μέσα. "
Ο ένας αγαπά τις καταιγίδες και τα σύννεφα,
λέει ο θάνατος είναι μια χώρα χωρίς ουρανό.
Η άλλη προτιμά τα δέντρα,
λέει ο θάνατος είναι ένα σύννεφο φύλλων
όπου επιτέλους καταλαβαίνουμε
τα λόγια του ανέμου.
Ο ένας αναρωτιέται γιατί να ξεκουραστούμε
ο φρικτός καλπασμός των λεπτών
θα μας ποδοπατήσουν αν μείνουμε.
Η άλλη σταματάει να χαϊδέψει
το λοφίο ενός χόρτου;
ακουμπά τα πέταλα που άστραφτουν στην βροχή.
Ο ένας ποθεί εξωφρενικά λόγια,
λέει σε μια αγάπη, "Μάγεψε με."
Η άλλη νήμα , νήμα
κάνει την ομορφιά πιο γυμνή?
ζυγίζει ένα ρίγος του ηλιακού φωτός,
κλεινοντας γύρω από το χέρι την ροή
Ο ‘ένας αφήνει την πρώτη ηλιαχτίδα να
διαγράψει όλα τα όνειρα,
σαν κάτι τόσο άχρηστο στης ημέρας τα αστέρια.
Η άλλη συγκεντρώνει τα όνειρα
όπως τα χαμένα φτερά,
ο ουρανός μια φωλιά απο ορίζοντες.
Μια μεμβράνη μνήμης
αναπτύσσεται μεταξύ τους,
ένα μωσαϊκό παλιρροιών και παραμυθιών.
Το κύμα και η ακτή,
που αναπνέουν την ίδια ανάσα,
μια θάλασσα, μια ιστορία της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ-
το φεγγάρι στα δίχτυα ενός  ( ΗΦΑΙΣΤΟΥ) ψαρά.

Μετάφραση:

Κλειώ 

Μπαλούμη Κλεονίκη

 Penelope and Odysseus as One Person 

by Ionna-Veronika Warwick

Το ποίημα παρουσιάστηκε από την Ionna-Veronika Warwick

σε μία εκδήλωση "SPRING AND SUMMER 1991"του πανεπιστημίου της Ανκορέιτζ ,

στην Αλάσκα.

Η Εορτή των Ομηρικών Επών

 Ο Δρόμος των Ομηρικών Επών

περνά μέσα από το κέντρο ισορροπίας, αρμονίας,  διαύγειας, καθαρότητος,  δικαιοσύνης, γνώσης, αυτογνωσίας και σοφίας.

Είναι Δρόμος Φωτός με Ακτίνες Νοηματικής Ουσίας.

Για ΝΟΗΜΟΝΕΣ Ανθρώπους και μόνο.

Ανακοίνωση- πρόσκληση προς όλους τους απανταχόθεν Ομηριστές.
Τα Ομηρικά Έπη θα ξεκινήσουν την ανάΓΝΩΣΗ των Ομηρικών Ραψωδιών
σε παράλληλους κύκλους Οδύσσειας και Ιλιάδος.
Καλείται το φιλοομηρικό  κοινό να προμηθευτεί το πρωτότυπο  ομηρικό κείμενο και να  συμμετέχει  στην ερμηνεία και τον συμπληρωματικό σχολιασμό καταθέτοντας  ευπρεπώς και αρτιεπώς, τη  γνώμη του και την άποψη του, παιδιά και ενήλικες, μέσω του  ΤΗΛΕδιαδικτύου.
Το "ζωντανό"  αυτό το πολύτομο  και πολύτιμο βιβλίο των Ομηρικών Επών θα εκδοθεί σε έντυπο και ηλεκτρονική μορφή με αναφορά  σε όλες τις συμμετοχές με τα  ΟΝΟΜΑΤΑ τους.  Τα έσοδα από αυτό το ΒΙΒΛΙΟ θα διατεθούν για την στήριξη της Ιδέας της Ομηρικής Πολιτείας και τη Δημιουργία της σε μεγάλο ΚΤΗΜΑ, κήπο της Ευδαιμονίας των  Σοφών Ανθρώπων, με  όμορφα δένδρα γερά και καρπούς  χαρμόσυνης ευδοκίας.
Ζητούνται  φιλόλογοι για να αναλάβουν την επιμέλεια των κειμένων, φωτογράφοι για τις φωτογραφίες,  αρχιτέκτονες για τον σχεδιασμό, γλύπτες και εικαστικοί για τον στολισμό, πληροφορικοί  για την διαδικτυακή υποστήριξη, νομικοί για την ευνομία του έργου, ιστορικοί και αρχαιολόγοι για την τεκμηρίωση, μουσικοί και αοιδοί για την δημιουργία εικόνας και ήχου, μεταφραστές για όλες τις γλώσσες του κόσμου, εκδοτικοί οίκοι για την προώθηση και χορηγοί για να την οικονομική υποστήριξη και όλοι, όσοι τα Ομηρικά Έπη  διαβάζουν και μελετούν με αειθαλή τηλεμαχική  νεότητα και  χαρά.
Θα υπάρχει απόλυτη διαφάνεια σε όλα , όλα θα συζητούνται στο φως, καμία συμφωνία κάτω από το τραπέζι, δικαιοσύνη , καθαρότητα  και θα μετρηθούν τα περιουσιακά στοιχεία  της  διοργανωτικής επιτροπής πριν και μετά την ολοκλήρωση του έργου ακόμη και τα  "σανδάλια" που φορούν σε απόλυτη διαύγεια.
Όσοι επιθυμούν να δηλώσουν συμμετοχή  για τη   διοργανωτική επιτροπή να  καταθέσουν καθαρό βιογραφικό και περιουσιολόγιο.

Η  προσωρινή 

διαχειριστική επιτροπή των Ομηρικών Επών

Αγορά του Δήμου

Α΄ Τηλεμαχική  Συνέλευση

15  04 2016

Οδυσσειακή Σχεδία

Με οδηγό τα αστέρια ....

Η σχεδία που πρέπει να κατασκευάσει, ένας "Οδυσσέας", με οδηγό τη γραφή - Οδύσσεια - για ένα φανταστικό  (από κάθε άποψη) ταξίδι από το "νησί της Καλυψώς" κάπου εκεί στα νησιά Μπαχάμες , ως το "νησί των Φαιάκων" στη Σχερία, εκμεταλλευόμενος το ρεύμα του Κόλπου  και τον φανταστικό ούριο άνεμο που του χαρίζει η Θεά για περιορισμένο χρόνο........

ένα παράτολμο ταξίδι ενός "Οδυσσέα" εδώ και 6500 ή 13000 χρόνια πριν, και βάλε (τι νόημα αλήθεια έχει ο χρόνος;) μας παρουσίασε το βράδυ της Τετάρτης 30 του Αλωνάρη, ο Μάριος ο Σίδέρης στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας

η σχεδία

στην αίθουσα δεσπόζει το μοντέλο [μακέτα] της σχεδίας με καταπληκτική λεπτομέρεια στην κατασκευή

κι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους της βάρδιας, στη θέση τους
λες έτοιμοι να ξανοιχτούν στο μανιασμένο ωκεανό


  σε μιαν άλλη ανάγνωση της Οδύσσειας, ως κειμένου  του Ιερατείου [ "Όμηρος" των ιερέων το όνομα] που φροντίζει να περνά η γνώση με παραβολές και συγκαλύψεις, και πρέπει ανοιχτά τα μάτια νάχεις και χαρισματικός νάσαι ν΄ανακαλύψεις πίσω απ την αθώα κι "ασυνάρτητη" περιγραφή, σχέσεις, εικόνες, πληροφορίες που θα σε οδηγήσουνε στην κατασκευή και την πλοήγηση του σκάφους, μας οδήγησε ο Μάριος ο Σίδερης.

και μας ταξίδεψε .......

                                                                           
 η ροή των υδάτων κάτω απ την επίδραση  αστεροειδών και κομητών που να δαμάσει έπρεπε ο Οδυσσέας

και το Κηρύκειο του Ερμή                                                                                                      

 ο μηχανισμός "επικοινωνίας" σκοπευτή/παρατηρητή των άστρων και των οδηγών για στροφή πηδαλίων και ιστίων
ένας "Προϊστορικός Υπολογιστής" 

ΠΗΓΗ

Το ταξίδι του Οδυσσέα  κάτω από το φως των  ομηρικών αστεριών

Γεννήσεις Ηρωικών Ψυχών

σε Γαλαξίες Επικών Επών

Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν’ ο καρπός -αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφεί και θα σαπίσει, δια ν’ αναφανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν’ εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει.

[...]Αλλ΄ο ηρωικός άνθρωπος δεν δείχνεται εις την συντριβήν του μόνον, ή και εις την ετοιμότητα έστω προς συντριβήν. Ειδεμή, η ηρωική αντίληψις θα ήτον ιδεώδες θανάτου μόνον, όχι μορφή ζωής –και τι ζωής. Ο ηρωικός άνθρωπος, και μόνος αυτός, ζη έντονα και πλούσια ολόκληρον την Ζωήν. Αλλά το να ζήσει έντονα δεν σημαίνει δι’ αυτόν ό,τι συνήθως νοούμεν με την έκφρασιν αυτήν: να δοκιμάζη άφθονα και δυνατά τας απολαύσεις και τας ηδονάς της Ζωής. Δεν τας αγνοεί βέβαια τας απολαύσεις της Ζωής ο ηρωικός άνθρωπος. Αλλά τας δοκιμάζει τόσον, όσον χρειάζεται να τας ξεπεράση, τας γνωρίζει τόσον, ώστε να εννοή, ότι καταβάθος παραλύουν μάλλον την δύναμιν του ανθρώπου, και ας του χαρίζουν την ψευδαισθησίαν της εντατικότητος και της πλησμονής. Έπειτα τας απολαύσεις αναζητεί εκείνος που ζητεί να πάρει από την Ζωήν, όχι εκείνος που έχει να της δώση- και σε πλουτίζει όχι το να παίρνεις, αλλά το να δίδης.

[…] Πουθενά δεν φαίνεται περισσότερον   η υπερηφάνεια του ηρωικού ανθρώπου, παρά εις τον τρόπον που διεξάγει τους λεγομένους αγώνας ιδεών. Δεν αποβλέπει ποτέ εις το να νικήση. Τι θα ειπή να νικήση; Να δεχθούν τας απόψεις του; Συμφορά! Ο ίδιος ξέρει τι του εστοίχισεν ώσπου να καταλήξη εις αυτάς, τι τόλμη εχρειάσθη, - sapere aude, λέγει ο αρχαίος ποιητής- τι εσωτερικήν ωρίμανσιν προϋποθέτει. Έτσι ανησυχεί μάλλον παρά ποθεί εκείνον, που θα τας δεχθή κατ’ επιταγήν ή ως προϊόν μιας συντόμου συζητήσεως.

     Δια ν’ αποκτήση μήπως οπαδούς; Είν΄αληθές, ότι πολλοί αισθάνονται την ανάγκην να κάνουν προπαγάνδαν δια τας ιδέας των, σαν να φοβούνται, ότι δεν θα είναι ορθαί, αν δεν τας ανεγνώριζαν και άλλοι, κατά το δυνατόν πολυαριθμότεροι. Αλλ΄εκείνος γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμενον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ΄η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει, όχι το τι πιστεύεις αλλά το πώς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις. Ότι τας θεμελιώδεις, τας ζωτικάς πεποιθήσεις σου ρυθμίζει κατά βάθος η μοίρα σου, όχι τανάπαλιν. Και η μοίρα σου είναι κάτι απολύτως προσωπικόν. Δεν ημπορείς μήτε να δανεισθής, μήτε να το δανείσης.

[….] Υπερήφανος είναι όχι εγωιστής. Δι’ αυτό σπαταλά τον εαυτόν του. Η ευτυχία του είναι να δαπανά, ακριβέστερον ακόμη: να δαπανάται. Ανεξάντλητος όπως είναι, δεν ξέρει αριθμητικήν. Είναι τόσον πλούσιος, ώστε θ’ αναπληρώσει εύκολα (το ξέρει) κάθε ζημίαν· προς τι λοιπόν να την υπολογίζει; Υπολογίζει ο πτωχός· ο πλούσιος κλείνει τα μάτια, απλώνει το χέρι, και σκορπά… Όσο και να σκορπίση, πάντοτ΄εκ του περισσεύματος θα είναι.

     Εκ του περισσεύματος αντλεί και η μεγαλοδωρία του ηρωικού ανθρώπου. Αφρόντιστα και αδίστακτα σπαταλά τα πλούτη του, την δραστηριότητά του, την υγείαν του, την ρωμαλεότητα της ψυχής και του νου του. Σκορπά την αγάπην του χωρίς ανταλλάγματα, έτοιμος να πληρώσει εκείνους που θα θελήσουν να την δεχθούν. Σκορπά τας συγκινήσεις, τους ενθουσιασμούς και την φλόγα, τα κάλλη και τα ρίγη της ψυχής του·και είναι τόσον πολλά τα πολύτιμ΄αυτά πετράδια, ώστε ο πτωχός και ο κακός υποπτεύουν πως θα πρέπει κύβδιλα να είναι · ειδεμή, θα τα εμοίραζεν έτσι, τόσον αμέριμνα, τόσον αλύπητα; Σκορπά του νου του τα γεννήματα, που είναι δι΄αυτόν βιώματα ψυχής, χωρίς να κατοχυρώνη συγγραφικώς την πατρότητά των, να έτσι σαν τον ήλιον που ακτινοβολεί παντού το φως του. Και ο Ήλιος δεν έχει μετρητήν του φωτός· έχουν αι ηλεκτρικαί εταιρείαι μόνον.

 […..]Η ζωή ενός ανθρώπου, καθώς αυτού που περιέγραψα, δεν ημπορεί παρά να είναι σύντομος. Σύντομος όχι πάντοτε με την κοινήν σημασίαν · ημπορεί κάποτε να ζήση και πολλά χρόνια, αλλά πάντα θα είν΄ολίγα, σχετικώς με την πλησμονήν της ζωτικότητός του. Άλλως η ηλικία είναι κάτι σχετικόν ·δεν μετρείται πάντως με την διάρκειαν, με το περιεχόμενόν της μετρείται. Είν΄έννοια ηθική όχι αστρονομική.

       Συνήθως όμως είναι σύντομος και υπό την συνήθη χρήσιν της λέξεως. Σύντομος, διότι ο ηρωικός άνθρωπος περνά ολόκληρον την ζωήν του εις το πολυκίνδυνον μέτωπον του πολέμου. Σύντομος, διότι πάντοτε είναι, από την μοίραν του και μόνην οδηγούμενος, ερασιθάνατος.

       Βαδίζει προς τον θάνατον όχι δια ν’ αναπαυθή, όχι διότι εβαρέθηκε την ζωήν, όχι διότι εδείλιασεν ενώπιον αυτής, όχι από μαρασμόν και εξάντλησιν των δυνάμεών του. Ο ηρωικός άνθρωπος δεν υφίσταται τον θάνατον δι΄αυτόν και ο θάνατος άκομη δεν είναι πάσχειν, είναι πράττειν. Είναι η τελευταία πράξις, με την οποίαν επισφραγίζει όλας του τας άλλας πράξεις. Τους δίδει αυτή το νόημα· διότι και η Ζωή όλη είναι μια διαρκής αρχή, και η αρχή το νόημά της αντλεί από το τέλος, του οποίου είν΄η αρχή. Και είναι το τέλος ο θάνατος, αλλά και η τελείωσις.

   Αλλ’ ο πληθωρισμός της ζωής είναι τόσος μέσα του, ώστε και ο θάνατός του δεν είν΄εκμηδένισις πλέον. Μεστώνει από περιεχόμενον, από ηθικήν αναγκαιότητα, πλημμυρίζει από την χαράν και την ωραιότητα μιας τελευταίας νίκης-παρόμοια με τον ήλιον, ο οποίος, κλίνων προς την δύσιν, ενδύεται την πορφυράν του μεγαλοπρέπειαν.

     Αν θα είν΄εκούσιος ο θάνατος ή ακούσιος, δεν έχει σημασίαν. Δια τον ηρωικόν άνθρωπον ο θάνατος είν΄πάντοτ΄εκούσιος, αφού ο δρόμος, που συνειδητά εδιάλεξε και βαδίζει, μοιραίως και αναγκαίως οδηγεί προς τα εκεί. Άλλωστε διαλέγει συνήθως ο ίδιος τον θάνατόν του και την ώραν του, με την εσώψυχον πίστιν ότι δικαίωμά του απόλυτον είναι: Αν θέλης να γεννηθής και πότε θέλεις να γεννηθής , δεν εξαρτάτ’ από την συγκατάθεσίν σου· το να φύγης όμως από την Ζωήν και πότε να φύγης, αυτό άφηκεν ο θεός εις την ιδικήν σου, την υπεύθυνον διαγνώμην. Και είναι βαριά και δύσκολος αυτή η ευθύνη δια τούτο και η ορμή προς αυτοσυντηρησίαν είναι τόσον ισχυράν.

     Αλλ΄εκούσιος ή ακούσιος, ο θάνατος του ήρωος είναι πάντοτε μια έκρηξις ηφαιστείου. Να έτσι ξαφνικά σπα το δοχείον της ζωής του, συντρίβεται και συντρίβει όλα γύρω του, φλέγεται και φλέγει, φωτίζεται και φωτίζει- και τρομάζουν οι δειλοί και ταπεινοί και φθονεροί. 

*Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ιωάννη Συκουτρή «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»,

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ

Η ΗΡΩΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ  ΑΤΡΥΤΩΝΗΣ ΨΥΧΗΣ

Πηγή Αντίφωνο