3. Εριούνιος Αθηνά

Η σοφία του χρόνου στην ερμηνεία του χώρου

Η πρώτη σκηνή στην α ραψωδία την ομηρική ανοίγει με την παρέμβαση της Αθηνάς που σπάζει το πρωτόκολλο στην αγορά των θεών δυναμικά και ζητά την επιστροφή του Οδυσσέα. Η Αθηνά, η έμφυτος νοημοσύνη  σοφία είναι πάντα  παρούσα καθ΄όλη την διάρκεια του ταξιδιού σταθερά αφοσιωμένα   μεταμορφωμένη σε  όντα  έλλογα, θαλασσαετούς  και πουλιά. Ο Ερμής με εντολή του Διός παραδίδει το μήνυμα στην Καλυψώ και έχει μεγάλη πειθώ. Ο νεαρός γιος του μεγάλου Διός  έχει αξιοσημείωτες παρουσίες στους  οδυσσειακούς σταθμούς  και ο Ερμής  καταλήγει  μετά την ερμηνεία του τόξου ,την μνηστηροφονία  στην συνοδεία των μνηστήρων  στον κάτω κόσμο του Πλούτωνος την  ραψωδία ω ως ψυχοπομπός.
 Γιατί;Το απορητικό ερώτημα αναδύεται μέγα και  ομηρικό.
Διότι ο ποιητής έχει αφήσει  το ΤΟΞΟ του Απόλλωνος  στο θησαυροφυλάκιο των  άνω δωματίων του ανακτόρου  και αποτελείται από τις  ΛΕΞΕΙΣ του . Δεν το πήρε μαζί του στον γύρο κύκλο Ο του κόσμου.
Θα το χρησιμοποιήσει  όταν ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ  μαζί με την απολλώνια  συνείδησή του γιατί το γνωρίζει πολύ καλά και το δύναται , το πνεύμα του το  μπορεί. 
Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ  κατεβάζει  το τόξο κάτω στην αυλή  και προκηρύσσει τον  διαγωνισμό του τόξου στην ραψωδία φ. Ο Οδυσσέας, είναι δισέγγονος του Λόγιου Ερμή και ο Όμηρος  "πυγμαλίων των Θεών" δημιουργός  του Λόγου  και της Λόγιας  Ερμηνείας του πάνω  του πέρα και του κάτω, τριγύρω όλου του  κόσμου.

Ερμής  Αθηνά    ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ
 η Προσοχή της Προσοχής
 ήτοι,  η Ομηρική Προσευχή Προσοχή

Η πρώτη προσοχή συνδέεται με τον Ερμή και την συνείδηση που αρχίζει να παρατηρεί τον εαυτό της γύρω στα τρία με τέσσερα χρόνια της ζωής του ανθρώπου και αρχίζει να κάνει την καταγραφή συλλέγοντας πληροφορίες.
Από το «Εγώ» του Άρη, που λέει εγώ υπάρχω-την επιβολή της ύπαρξης-
φθάνουμε στο “Εγώ” του Ερμή που συνειδητοποιεί ότι είναι …το “Εγώ” που σκέφτεται.
Από εδώ βέβαια αρχίζουν και οι μεγάλες κλοπές, γιατί ο νους αφ ΄ενός μας εξηγεί τον κόσμο αφ΄ετέρου μας κλέβει κιόλας, όπως μας διδάσκει ο αφηρημένος πυρήνας του μύθου του σκανδαλιάρη  θεού.

Ο 3ος οίκος και οι Δίδυμοι αντιστοιχούν στους Ασκούς του Αιόλου, σαν σταθμό στην Οδύσσεια και στα Άλογα του Διομήδη, στους Άθλους του Ηρακλή.
Και οι δύο ιστορίες σχετίζονται με την τιθάσευση του νου, την κυριαρχία, τον έλεγχο,την ηρεμία του διαλογισμού, τον βομβαρδισμό και φιλτράρισμα των πληροφοριών,για να οδηγηθούμε από την συσσώρευση γνώσεων και πληροφοριών, στην ουσιαστική και χρήσιμη για την ζωή μας και την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων στην Σοφία.
Μόνο, η Σοφία , η Αυτογνωσία και ο έλεγχος της πρώτης προσοχής,
μπορούν να εγγυηθούν αυτό το αποτέλεσμα.

Ερμής

Ο χαρισματικά επικοινωνιακός θεός!

Η πρώτη προσοχή είναι ο Λόγος …που είναι η Αρχή και αυτός ο λόγος είναι ο θεός Ερμής.Ο Ερμής, ο παιγνιδιάρης νεανικός θεός που κάνει άνω κάτω τον κόσμο,τον συνδέει, τον επικοινωνεί αλλά και τον κλέβει ταυτοχρόνως

αν δεν ελέγχεις την προσοχή σου και δεν έχεις τον νου σου… στον νου.
Είναι ο λόγος γραπτός ή προφορικός, αλλά και ο εσωτερικός διάλογος που συγκρατεί τον κόσμο.Η δύναμη του είναι μεγάλη.
Η ομιλία όπως και το γέλιο ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα .

Η αποτελεσματικότητα της πένας είναι πάντα μεγαλύτερη από το σπαθί,
αλλά και το γέλιο είναι σπουδαίο όπλο και ενδεικτικό της πνευματικής κατάστασης του ανθρώπου.
Ο Πυθαγόρας παρατηρούσε στους μαθητές του τον τρόπο με τον οποίο γελούσαν και με τι γελούσαν.Μιλάμε ακατάπαυστα, όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας σε ένα ατελείωτο εσωτερικό μονόλογο διάλογο.

Αν σταματήσουμε αυτό τον διάλογο ο κόσμος σταματά να είναι όπως τον ξέρουμε Καταρρέει… μαζί του και πολλές από τις πεποιθήσεις μας.
Αυτή η εσωτερική σιωπή είναι πολυπόθητος στόχος για τους πολεμιστές που προσπαθούν να προσεγγίσουν θέματα γνώσης.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται όχι μόνο στην εσωτερική σιωπή αλλά και στον σωστό εξωτερικό και εσωτερικό διάλογο.Αρχίζουν με την προσοχή.
Όπου πάει η προσοχή κατευθύνεται και η ενέργεια.
Το να μας κλέβουν την προσοχή σημαίνει ότι μας κλέβουν ενέργεια.
Και αυτό το επιδιώκουν μερικοί εφευρίσκοντας αρκετούς τρόπους.
Ο πιο συνηθισμένος είναι ο ήχος, η ένταση ,που δύσκολα μπορεί να αντισταθεί κανείς.
Πιο εύκολα κλείνεις τα μάτια παρά τα αυτιά και φυσικά συνδέεται με την ομιλία και την ενέργεια,αφού για να διαδοθούν τα ηχητικά κύματα απαιτείται υλικό μέσο.
Κυριαρχώντας στην προσοχή οι πολεμιστές οργανώνουν τις σκέψεις τους και τον λόγο, ώστε τίποτα να τους ξεφεύγει ανεξέλεγκτα και ασυνείδητα.
Προσέχουν… ότι αποφασίζουν να προσέξουν.
Σε αυτό βοηθούνται από την σωστή αναπνοή και ο Ερμής σχετίζεται με τους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα και τα χέρια..
Ανήκει επίσης στον άξονα της ακοής.
Για να μιλήσουμε σωστά χρειάζεται να έχουμε ακούσει και καλά και να έχουμε κάτι να πούμε, αφού το έχουμε σκεφτεί ή ρωτώντας για να μάθουμε.
Το μεγάλο πρόβλημα της επικοινωνίας των ανθρώπων είναι όχι μόνο ότι δεν ακούν καλά ,αλλά συνεχίζοντας τον ατέλειωτο μονόλογο τους απαντούν στον εαυτόν τους,αντί στον συνομιλητή τους, ο οποίος πιθανόν να έχει πει κάτι άλλο….που δεν κατανοήθηκε γιατί δεν έφθασε ποτέ στο αυτί του άλλου.

Μια ήρεμη και βαθιά αναπνοή οδηγεί σε ένα ήρεμο εσωτερικό διάλογο και σε ένα νηφάλιο λόγο. Διαφορετικά οι υπερβολική κατανάλωση του λόγου, η φλυαρία, οι περιττές κινήσεις και σκέψεις εξουθενώνουν τον άνθρωπο τον καταβροχθίζουν, όπως ακριβώς τα άλογα του Διομήδη τρεφόταν από τις ανθρώπινες σάρκες..
Ο Ηρακλής δαμάζοντας τα άλογα δαμάζει την άλογη φαντασία και τις περιττές σκεπτομορφές, που καταβροχθίζουν κυριολεκτικά τους ανθρώπους.
Από τις καλύτερες αντιδράσεις στην αντίσταση κατά της κλοπής ορισμένων ειδικά λόγων είναι το γέλιο, που διώχνει την επιρροή της υποβολής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Δία.

Ο άρχων του Ολύμπου γελάει με την καρδιά του στο λόγο του Ερμή, που προσπαθεί να τον μπερδέψει με διάφορα τερτίπια.Το να γελάμε και με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι ένα καλό αντίδοτο για την θολή σκέψη.

Να μη γινόμαστε σοβαροφανείς, δύσκαμπτοι και σφιχτοί, παίρνοντας την σπουδαιότητα του εγωκεντρικού εαυτού μας στα …σοβαρά.
Η εικόνα ενός θεού που γελάει με την κατεργαριά του γιου του και τον πιάνει από το αυτί να παραδώσει το κοπάδι είναι μια πηγή όασης ανάμεσα στην έρημο της μιζέριας και της καταθλιπτικότητας άλλων “λογικών”.
Εκτός τούτου αυτοί που μας κλέβουν την χαρά, μας κλέβουν πάντα και την δύναμη την ενέργεια την ζωτικότητα.
Το μεγαλύτερο δώρο δύναμης που μπορείς να κάνεις σε κάποιο είναι να του δώσεις χαρά και αισιοδοξία και να τον απενοχοποιήσεις, για να σταθεί στα ποδιά του όρθιος και να διεκδικήσει την εσωτερική και εξωτερική του ελευθερία.
Οπωσδήποτε δεν πρέπει να ξεχνάμε να ακολουθούμε τα αντίθετα αχνάρια του Ερμή για να παίρνουμε πίσω τις αγελάδες μας, έστω… και τις 48.
Να σκεφτόμαστε και αντίθετα από πού μας λένε…και από αυτό που πιστεύουμε ότι «γνωρίζουμε»…

Στο κύκλο της Οδύσσειας αντιστοιχεί στους Ασκούς του Αιόλου.
Ο Οδυσσέας «κοιμήθηκε» , χαλάρωσε, έπαψε να είναι σε εγρήγορση σε επαγρύπνηση Συνείδησης και βρήκαν την ευκαιρία οι σύντροφοι του και τα ελαττώματα του να ανοίξουν τους ασκούς και οι άνεμοι να καθυστερήσουν την επιστροφή.
Ήταν πολύ κοντά στην Ιθάκη τότε και έκανε το λάθος να επαναπαυτεί.
Ο Οδυσσέας είναι δισέγγονος του Ερμή και ο Ερμής είναι παρών σε όλη την πορεία και την διαδρομή μαζί με την Αθηνά.
Ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης διαθέτει και ξεκινάει με όλα τα χαρίματα του προπάπου του αλλά δεν θα μείνει μόνο σε αυτά.
Η αποστολή του είναι να εξελίξει την συνείδηση σε Επίγνωση , να εξερευνήσει το Άγνωστο και να το συνδέσει με το Γνωστό.
Για αυτό το έργο είναι απαραίτητο να λειτουργεί άριστα ο νους και η ενέργεια του θεού.
Η καλύτερη θέση του είναι φυσικά στους Διδύμους, ζώδιο του αέρα.
Εκεί βρίσκεται και ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης ,οι Διόσκουροι.
Οι Δίδυμοι φανερώνουν και τον διπλό χαρακτήρα του θεού κι ο 3ος οίκος την πρώτη εκπαίδευση, τις πληροφορίες , την γειτονιά μας, το συγγενικό περιβάλλον.
Σε ένα δέντρο θα το παρομοιάζαμε με τα φύλλα του και την απορρόφηση
των ηλιακών ακτίνων φωτοσυνθέτοντας.
Ο κίνδυνος από τις πληροφορίες είναι να παραμείνουμε σε ένα πληροφοριακό επιφανειακό επίπεδο, μιλώντας… για να μιλούμε και ξέροντας… για να ξέρουμε.
Οι γνώσεις και οι πληροφορίες χρειάζεται να φιλτραριστούν , να δοκιμαστούν σε εμπειρίες ζωής και όλη η γνώση του κόσμου αν δεν στοχεύσει στην αυτογνωσία , την βαθιά γνωριμία με τον Εαυτό είναι άχρηστη και επικίνδυνη.

Άλλωστε η πιο ανήθικη πράξη είναι η έλλειψη αυτογνωσίας.

Φτιάχνοντας τους πάνοπλους Έλληνες πολεμιστές του φωτός με σοφία!
Αθηνά
Η νοητική εξέλιξη -επίγνωση των Ελλήνων.
Η συνειδητοποίηση και η επίγνωση της γνώσης, συνδέεται με την ευθυγράμμιση των εξωτερικών ακτίνων του ενεργειακού πλέγματος του ανθρώπου με τις εσωτερικές και αφορά πάντα τον ανώτερο πνευματικό νου.
Με αυτή την επίγνωση της γνώσης, την ευθυγράμμιση των συνειδητοποιημένων απορροιών, σχετίζεται η Αθηνά, που είναι ο Κρόνος ξαναγεννημένος από τον Δία με την μορφή της πάνσοφης κόρης του.
Η κλασική αστρολογία θεωρεί τον Κρόνο κυβερνήτη του Αιγόκερου και τον Δία του Τοξότη.
Όμως κάποια πράγματα χρειάζεται να ειδωθούν ξανά με καινούργια ματιά και να επαναπροσδιοριστούν στον 21ον αιώνα. Δεν μπορεί να λειτουργήσει κύκλωμα ενέργειας με τρεις αρσενικούς πλανήτες στην σειρά, Πλούτωνα Κρόνο και Δία και δεν μπορεί ο άρχων του Ολύμπου να μη κυβερνά από τον 10ον οίκο και το ζενίθ.Εξ άλλου η εποχή του Κρόνου έχει περάσει και η εποχή του Δία δεν έχει τελειώσει.
Η θεά σοβαρή, αυστηρή, δίκαιη, παρθένα, πανεπιστήμων, φιλόσοφος και τεχνίτρια,κατέχει την άφθαστη στρατηγική του πολέμου, κερδίζοντας τους πολέμους χωρίς συρράξεις εδραιώνοντας την ειρήνη, παρόλα τα όπλα που κρατάει και φυτεύοντας δέντρα ελιάς.

Το αγαπημένο παιδί του Δία, που βγήκε από το κεφάλι του τριτογενώς,είναι σύμβουλος του, η μόνη που έχει πρόσβαση στο θησαυροφυλάκιο και μπορεί να χειριστεί τους κεραυνούς του ,δίπλα του, στο πλευρό του.

Σε ένα δέντρο θα ήταν ο κορμός και τα κλαδιά του.
Η ελιά, το ιερό δέντρο είναι όχι μόνο ένα παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης,αλλά και ένα πολύτιμο προιόν και σύμμαχος του ανθρώπου.
Η αντιοξειδωτική του προστασία , βοηθάει στην άμυνα του οργανισμού από τις “επιθέσεις” των ελευθέρων ριζών και είναι ένα επίσης ένα υπέροχο καλλυντικό ομορφιάς.
Η Αθηνά κρατάει με το δεξί χέρι , το δόρυ της δεξιάς λογικής πλευράς και με το αριστερό την ασπίδα, της σιωπηλής διαισθητικής πλευράς, ώστε να προφυλάσσει το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου από τα ύπουλα χτυπήματα, τα “κάτω από την μέση.”
Η Αθηνά είναι πάντα κοντά στον Οδυσσέα και τον Ηρακλή και είναι “το δώρο του Αετού” στους ανθρώπους να διεκδικήσουν την ελευθερία τους .
Έχει συνείδηση της γνώσης και την ευθύνη της, που απορρέει, από αυτή.
Γνωρίζει και την τέχνη της διδασκαλίας και πως θα μεταδώσει την γνώση.
Γι΄αυτό και φτιάχνει τους μεγάλους δασκάλους, τους φιλοσόφους τους επιστήμονες, τους μεγάλους αναμορφωτές της ανθρωπότητας.
Κορυφαία θέση έχει η φιλοσοφία, γιατί πρώτα υπάρχει η φιλοσοφική σκέψη, ο στοχασμός, η ικανότητα της ανάλυσης και της σύνθεσης και μετά έρχονται όλα… τα άλλα και η μαθηματική εξίσωση που θα δημιουργήσει την επιστήμη.
Οι φιλόσοφοι είναι οι «μικροί μάγοι» στην σκακιέρα του κόσμου και όταν κατορθώσουν να συνδυάσουν τόσο την ορθολογιστική εξήγηση όσο και διαισθητική αντίληψη για την ερμηνεία του κόσμου  μετατρέπονται σε πραγματικούς μύστες.
Τα μεγάλα φιλοσοφικά συστήματα επηρέασαν και επιδρούν στην εξέλιξη της συνείδησης και διαμόρφωσαν την επίγνωση της ανθρωπότητας συνολικά.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται, ιδίως οι γυναίκες που το αποφεύγουν, στο να μπορούν να κατανοούν την αφηρημένη φιλοσοφική σκέψη και να εμβαθύνουν σε αυτή και στον τρόπο που τους επηρεάζει.
Εκπαιδεύονται στην “ακοή”.
Οι Σειρήνες είναι ο σταθμός που αντιστοιχεί στον Τοξότη, στην πορεία του Οδυσσέα.
Ο Πυθαγόρας αφιέρωσε ειδική μελέτη για το θέμα των Σειρήνων, γιατί το θεωρούσε πολύ σοβαρό και επικίνδυνο. Θεωρούσε προυπόθεση και δικλείδα ασφαλείας τον εξαγνισμό σώματος και πνεύματος για να προσεγγίσει κανείς τα μεγάλα θέματα της γνώσης και να τα αφομοιώσει σωστά.
Που βρίσκεται ο κίνδυνος της γνώσης και γιατί τόσοι σοφοί άνθρωποι και μύστες προτίμησαν να αποσιωπήσουν κάποια πράγματα ή να τα δώσουν κομματιαστά και σιγά, κατανοώντας την ανωριμότητα και τον τρόπο που θα τα χειριστούν μερικοί;
Ο κίνδυνος έχει δύο πλευρές.
Η μία είναι ότι οι άνθρωποι που αποκτούν ξεχωριστές γνώσεις, δυνάμεις και ικανότητες,είναι φυσικό να αποκτούν και μια έπαρση, που καιροφυλακτεί στην ανθρώπινη φύση, μπαίνουν στην αναμέτρηση με την δύναμη και μερικοί έχουν νικηθεί από αυτή.
Γίνονται οι ίδιοι σειρήνες με το… γνωστό τέλος τους.
Ο άλλος κίνδυνος είναι να πλησιάσει ς κοντά τους.
Τραγουδούν πολύ γλυκά, σε μαγεύουν, είναι αδύνατον να αντισταθείς στο τραγούδι τους,, γιατί ξέρουν τους πόθους της καρδιάς και λένε αυτά που θέλεις να ακούσεις και να πιστέψεις, με λόγια δημαγωγικά και μιλώντας για την μια πλευρά του θέματος, αποκρύπτοντας τις άλλες πλευρές και πολλές πάρα πολλές υποσχέσεις αόριστες.
Όσοι τις ακούν τρέχουν πάντα μαγεμένοι και πλησιάζοντας στα βράχια είναι πλέον αργά, τσακίζονται. Αυτό το κόλπο χρησιμοποίησαν και οι σειρήνες,
αλλά ο Οδυσσέας προνόησε και δέθηκε στο κατάρτι για να μη πάει κοντά τους.Τις άκουσε όμως να τραγουδάνε και ξέρει το τραγούδι τους.
Τις καταλαβαίνει αμέσως. Τις συναντά αμέσως μετά τον Άδη, την είσοδο στο Άγνωστο και την αναμόρφωση του προσωπικού νησιού.
Γιατί η Αθηνά , μια θεά της ειρήνης και της σοφίας, είναι πάνοπλη και δεν εγκαταλείπει ποτέ τα όπλα της;
Γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος από σειρήνες, μικρές και μεγάλες!
Και γιατί το τονάλ, το νησί της ύλης  πρέπει να προστατεύεται πάση θυσία τόσο το προσωπικό όσο και το συλλογικό.
Είναι ότι πολύτιμο έχουμε , η ζωή , η ύπαρξη στηρίζεται σε αυτό.
Μια διαμάχη με το τονάλ  το υλικό πεδίο οδηγεί στον θάνατο και στον εκφυλισμό.Πρέπει να τακτοποιείται και να αναμορφώνεται με αρμονικό τρόπο και στρατηγική και σοφία.

Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον άγνωστο εαυτό μας.
Χωρίς μεγάλη σκληρότητα, αλλά, και χωρίς να τον χαϊδεύουμε συνέχεια.
Σαν σοφοί δάσκαλοι ενός ανώριμου παιδιού, που θέλουμε να τον οδηγήσουμε στην πραγματική κατανόηση.
Πρέπει να γίνουμε δάσκαλοι του εαυτού μας και η ίδια η ζωή μας προσφέρει όλες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες αρκεί να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά.
Μεγάλη προσοχή, και είναι αυτονόητο ,προσοχή και φροντίδα, θέλει το τονάλ" νησί"  των παιδιών που είναι τόσο εύθραυστο,.
Ότι χαλάσει στην παιδική ηλικία δύσκολα ξαναφτιάχνει.
Οι περισσότερες ενήλικες είναι τραυματισμένα “απροστάτευτα παιδιά”και έτσι… παραμένουν.
Με αυτό τον τρόπο χρειάζεται να προστατεύεται και το συλλογικό τονάλ της ανθρωπότητας με έργα και πράξεις σοφίας και αρετής αλλά επίσης χρειάζεται να προστατεύεται και το εθνικό τονάλ κάθε λαού, χωρίς να καταφεύγει κανείς στον «εθνικισμό».
Οι παραδόσεις ενός λαού, οι συνήθειες του, οι θεοί του, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την θεότητα, η ιδιοσυγκρασία του, τα λάθη και τα σωστά του, η ιστορία του, ταιριάζουν με την ψυχοσύνθεση του, ακόμη και η γεωγραφική του θέση, είναι όλα όσα χρειάζεται για να ευημερήσει και να προκόψει συνεργαζόμενος με άλλους λαούς αλλά διατηρώντας το “χρώμα” του και το «νησί» του.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι κατάκτησης και καταστροφής του εθνικού τονάλ  "νησιού" και η άμεση επίθεση δεν είναι η χειρότερη.
Η πιο ύπουλη είναι η διάβρωση που γίνεται σιγά σιγά.
Αλλοιώνεται “το νησί”, με την αλλοίωση της γλώσσας, της ιστορίας και την αντικατάσταση και εισβολή άλλων προτύπων, ειδώλων και θεοτήτων.
Τα πλαίσια ανταλλαγής κουλτούρας και συναδελφοσύνης των λαών, πρέπει να διευρύνουν την γνώση αλλά και οριοθετούνται και να εξηγούνται με τις οικείες έννοιες και τις τοπικές και ποτέ να μη τις υπερσκιάζουν και να τις υπερκαλύπτουν, να τις καταστρέφουν,αλλά να τις και να τις αναδεικνύουν και να τις σέβονται.

Οι αναθεωρήσεις και οι προσθήκες χρειάζεται να γίνονται στο πνεύμα της ανανέωσης του τονάλ, όχι στον στόχο της καταστροφής του.
Ακόμη και ο μέγας στρατηλάτης Αλέξαντρος σεβόταν τα ιερά και συνήθειες των λαών που κατακτούσε σε ένδειξη ιπποτικής ευγένειας αλλά και ευφυίας.
Η καταστροφή του Ελληνικού τονάλ ,απ’όλα τα παραπάνω συνεχιζόμενη επί αιώνες είναι μεγαλύτερες της ιστορίας, απ’όλους τους άμεσους και έμμεσους κατακτητές του,σε σκλαβιά αιώνων.

Η Αθηνά “κερδίζει” περισσότερους “πολέμους” από τον πολεμοχαρή Άρη χωρίς να καταφεύγει… στα όπλα με τα μυστικά της οπλα, που είναι
το Μέτρο, η Επαγρύπνηση, η Νηφαλιότητα και η Σοφία!
Και η σοφία είναι μια θέση ισορροπίας, στην οποία, σε κάθε σώμα, ιόν, φορτίον, άνθρωπος ή λαός, υπάρχει η μέγιστη εξοικονόμηση ενέργειας,ώστε τίποτα να μη λείπει και τίποτα να μη είναι περιττό!
Ούτε έλλειψη… ούτε υπερβολή!
Για αυτά τα όπλα:
Αναζητήστε την γλαυκωμάτα Αθηνά,που μπορεί να βλέπει και στο σκοτάδι ακόμη…με τα γαλάζια φωτεινά μάτια της ψυχής και φτιάχνει τους  μεγάλους πολεμιστές της ελευθερίας.

Οι πολεμιστές της ελευθερίας έχοντας μάθει τι σημαίνει ελεύθερο ον, θα πολεμήσουν άγρια κάθε τι που προκαλεί σκλαβιά και παρασύρει τους ανθρώπους στην δουλεία.
Τέτοιο είναι το πάθος του πολεμιστή για ελευθερία!
Όμως δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ελευθερία χωρίς γνώση και χωρίς την σοφία της γνώσης.
Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία χωρίς την εδραίωση της μεγάλης θεάς του Ολύμπου και την αρματωσιά της.
Με την καθοδήγηση της οι Ηρακλείδες Έλληνες πολεμιστές τρίτης προσοχής αφού τακτοποίησαν το Γνωστό, εξερεύνησαν το Άγνωστο ,τα συνδέσανε  μεταξύ τους, κατασκεύασαν το θαύμα του Παρθενώνα, σαν την μεγαλύτερη μη Πράξη τους,αφιερωμένο στο Πνεύμα του Ανθρώπου, φάρο, φλόγα και φως για την ανθρωπότητα και όχι τυραννική, σκοταδιστική, υποκριτική εξουσία, περνώντας στην Αθανασία και την Ελευθερία.

Με αυτή την έννοια η ζωή του πολεμιστή είναι μια ζωή συνεχούς αλλαγής καινοτομίας και επομένως κάθε του πράξη τον παίρνει σε μια ακόμη συναρπαστική περιπέτεια στις άγνωστες περιοχές του μυστηρίου της ύπαρξης με οδηγό του την Σοφία,το αγαπημένο παιδί του Δία και

τον Κλειδοκράτορα του θησαυροφυλακίου του Ολύμπου.

Η Οδύσσεια αρχίζει και τελειώνει με τον Ερμή και την Αθηνά σε καθοριστικό ρόλο σοφά και ερμηνευτικά συνδέοντας με το  υφάδι της  ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ που έχει τα κλειδιά της κάμαρης των θησαυρών της Ιθάκης όλες τις  ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ  και ο ποιητής το υπογραμμίζει αυτό ορμίζοντας εν όρμω το πλοίο του νου  απελευθερωτικά.
ΕΛΖΙΝ

Λέανδρος Λαμπρινός