100 χρόνια μοναξιάς θλίψης ομηρικής προσμονής και σιωπής και ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ το σώμα του ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ
στα χέρια του κρατεί
Μενελάου λόγος
Ρ Ιλιάδος
1 Οὐδ’ ἔλαθ’ Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον
Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι.
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αὐτῷ βαῖν’ ὥς τις περὶ πόρτακι μήτηρ
πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο·
ὣς περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος.
πρόσθε δέ οἱ δόρυ τ’ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐΐσην,
τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ’ ἀντίος ἔλθοι.
1 Οὐδ’ ἔλαθ’ Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον
Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι.
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αὐτῷ βαῖν’ ὥς τις περὶ πόρτακι μήτηρ
πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο·
ὣς περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος.
πρόσθε δέ οἱ δόρυ τ’ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐΐσην,
τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ’ ἀντίος ἔλθοι.
Η μάχη μαίνεται στα τείχη της Τροίας και στο παλάτι της Ιθάκης συνεχίζεται η μεγάλη κατάχρηση και κλοπή. Παίρνει τον λόγο και του Ερμή το ραβδί ο κυδάλιμος Μενέλαος και στην μεγάλη συνέλευση των Ελλήνων του καινούργιου αιώνα ομιλεί:
Αγαπητοί μου ήρωες πολεμιστές συναγωνιστές ένδοξοι χιλιοτραγουδισμένοι Αχαιοί ποιο είναι το κλέος της πατρίδος που στα χέρια μου ξεψυχισμένο κρατώ;
Κλέψανε, αυτοί που φιλοξενήσαμε με γενναιοδωρία πλατιά κλέψανε την γνώση την ομορφιά την ιστορία τους θησαυρούς των Ελλήνων Αχαιών, τα λεφτά , το κυριότερο ,την συνείδηση και κτίσανε τα τείχη τα ψηλά.Ο γιος του φίλου μου του Οδυσσέα έρχεται απελπισμένος και με πληγωμένη την καρδιά και για τον πατέρα του ερωτά. Αγήνορες υπερφίαλοι άνδρες σπαταλούν τον βιος και την περιουσία χωρίς αιδώ και κανένα να τους σταματά. Αγαπητοί μου συμπολίτες της Λακεδαιμονίας, της Ιθάκης και της Ελλάδος
ως πότε στα χέρια μου το σώμα του Πάτροκλου νεκρό θα κρατώ;
Ως πότε;
Λακεδαίμων Μενέλαος,
βασιλιάς της Σπάρτης και αρχηγός της Ατείχιστης πόλης των Αχαιών
όλων των Ομηρικών ραψωδιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα είναι δρόμος... αρκεί να είναι ένα μονοπάτι με καρδιά