Αξιοπρεπείς Αλληλογραφίες

1000  και ένας λόγος για την Αξιοπρέπεια

Εδώ είναι ξανά ο λόγος μας
Αυτό βλέπουμε, αυτό κοιτάζουμε
Αυτό φτάνει στα αυτιά μας, στη μελαχρινή καρδιά μας φτάνει.

Εκεί ψηλά, οι από πάνω, δοκιμάζουν να επαναλάβουν την ιστορία τους.
Θέλουν πάλι να μας επιβάλλουν το δικό τους ημερολόγιο, ημερολόγιο θανάτου, τη δική τους γεωγραφία, γεωγραφία καταστροφής.
Όταν δεν μας ξεριζώνουν από τις ρίζες μας, τις καταστρέφουν.
Στη δουλειά μας κλέβουν, τη δύναμή μας.
Τους κόσμους μας, τη γη, τα νερά και τους θησαυρούς της, χωρίς ανθρώπους, χωρίς ζωή αφήνουν.
Οι πόλεις μάς καταδιώκουν και μας εκτοπίζουν.
Ο κάμπος πεθαίνει και μας πεθαίνει.
Και το ψέμα μετατρέπεται σε κυβερνήσεις και οι στερήσεις όπλο γίνονται για τους στρατούς και τις αστυνομίες τους.
Στον κόσμο είμαστε παράνομοι, χωρίς χαρτιά, ανεπιθύμητοι είμαστε.
Καταδιωγμένοι.
Γυναίκες, άντρες, παιδιά και γέροι πεθαίνουν στο θάνατο και στη ζωή πεθαίνουν.
Εκεί ψηλά, οι από πάνω, κηρύττουν για τους κάτω, την υποταγή,την ήττα κηρύττουν, την παράδοση και την παραίτηση.
Εδώ κάτω μένουμε χωρίς τίποτα.
Μόνο οργή.
Αξιοπρέπεια μονάχα.
Δεν υπάρχει αυτί για τον πόνο μας, πέρα από το αυτί όσων είναι σαν κι εμάς
Ο κανένας είμαστε.
Μόνοι είμαστε. Μόνοι με την αξιοπρέπεια και την οργή μας.
Οργή και αξιοπρέπεια οι γέφυρές μας, οργή και αξιοπρέπεια τα λόγια μας.
Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον λοιπόν. Ας γνωριστούμε τότε.
Να θεριέψει η οργή μας και ελπίδα να γίνει.
Ρίζα να γίνει ξανά η αξιοπρέπεια και νέο κόσμο να γεννήσει.
Είδαμε και ακούσαμε.
Μικρή είναι η φωνή μας για να γίνει ηχώ αυτός ο λόγος, μικρή και η ματιά μας για τόση και τόσο αξιοπρεπή οργή.
Να ειδωθούμε, να κοιταχτούμε, να ακουστούμε: Αυτό μας λείπει.
Αλλιώτικοι είμαστε, αλλιώτικες. Το άλλο είμαστε.
Αν ο κόσμος δεν έχει τόπο για μας, τότε άλλο κόσμο να φτιάξουμε.
Δίχως άλλα εργαλεία, μονάχα την οργή μας, δίχως άλλο υλικό απ’ την αξιοπρέπειά μας.
Να συναντηθούμε μας λείπει, να γνωριστούμε μας λείπει.
Λείπει ό,τι λείπει….

Δεν είναι λίγα όσα είδαμε και ακούσαμε, μερικές φορές απευθείας, άλλες μέσα από τα λόγια και τις ματιές των άλλων.

Τόση είναι η οργή που αγγίξαμε και τόση η αξιοπρέπεια που συναντήσαμε που σκεφτόμαστε πως είμαστε πιο μικροί ακόμα κι απ’ αυτό που πιστεύαμε.

Στο Μεξικό και στις πέντε ηπείρους συναντήσαμε αυτό που μονάχα υποψιαζόμασταν όταν ξεκινήσαμε αυτό το έκτο, καινούργιο, βήμα μας:

υπάρχει άλλος κόσμος, υπάρχει άλλος δρόμος.

Ανοιχτή επιστολή

 προς τον αξιοπρεπή  ηγέτη των  ζαπατίστας  καθηγητή φιλοσοφίας   Μάρκος

Αγαπητέ μου Μάρκος,

ξαναδιαβάζω  τον υπέροχο λόγο σου για την αξιοπρέπεια

και  αναρωτιέμαι που να ψάξω να την βρω.

Ανοίγω ένα Ομηρικό λεξικό και την ΛΕΞΗ   άξιος συναντώ

 Ο ΙΛιάδος 719

 Άξιον ήμαρ έδωκε.

Στην συνέχεια  προχωρώ  σε μια παράγκα επαιτείας  που την δόση της συνέχεια  ξανά εκλιπαρεί και αναζητεί και,  απουσιάζει θαρρώ.

Με τον λαό ο  λαός,

ο λαός στα πεζοδρόμια
κουλούρια ζητάει και λαχεία
κοπάδια, κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία
αιτήσεις για τη Γερμανία

Κυράδες,φιλάνθρωποι παπάδες
εργολαβίες,ψαλμωδίες και καντάδες
Η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί
την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί

Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει
στα καφενεία  του ΦΒ μπιλιάρδο,καλαμπούρι και χαρτί
Στέκει στο περίπτερο διαβάζει
φυλλάδες με μιάμιση ευρώ 

σε μια συγκέντρωση ανθρώπων ευφυών που καθυστερεί

σύγχρονη αοιδού  ποιητική διασκευή.

Σε ερωτώ ξανά με τα λόγια σου:

1. Στην Ελλάδα η νεότητα είναι ένα ελάττωμα που πρέπει να ξεριζωθεί;

Ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ πρέπει να εξοντωθεί;

2. Ό, τι λείπει, λείπει σοφά είχες πει.Τι μας λείπεις άραγε  τούτη την στιγμή;

Το θάρρος, η αξιοπρέπεια η υπερηφάνεια,  η γνώση, η προκατάληψη ή  οι μεγάλες προσδοκίες ;

3. Είμαστε άνθρωποι μικροί;Είμαστε η  Ελλάδα  των 10.000.000 μικρών Μήτσων;

Πολλαπλασιαστήκαμε τόσο γρήγορα τόσο πολύ, ένα παράδειγμα προς αποφυγή;

4. Αν θα συναντηθούν ο γέρο Αντώνιο και ο  ραψωδός Όμηρος  τι θα έχουν να μας πουν;

5. Μήπως γνωρίζεις που βρίσκεται η ΛΕΞΗ ελευθερία στα Ομηρικά Έπη,

καθώς εδώ ακόμη  διανοούμενοι και μη απεγνωσμένα  ,την αναζητούν;

Προσπαθώντας να την κατανοήσουν στην απολογία  τους,  όλο την ξεχνούν.

6.  Ο Λουί  Μάϊκλ  Λεόν, το μικρό λιονταράκι της παρέας  θέλει να σε γνωρίσει ενθουσιασμένο. Θα δεχθείς να το συναντήσεις;

Δεν θα ανέβω στην ταράτσα της πολυκατοικίας μου , αυτή, που ένας σοφός παπαλάγκι  ορθά ονομάζει  «ορνιθώνα»  ένα  τετράγωνο κουτί να σου στείλω με σήματα καπνού αυτή την ομηρική επιστολή.

Ευελπιστώ, πως κάποιος  Ερμής μαντατοφόρος θα σου  την παραδώσει ιδιοχείρως με τις σύγχρονες τηλεμαχικές  επικοινωνίες της σύγχρονης  ορθολογιστικής κοινωνίας ενός  παράλογου τσιμεντένιου  κόσμου που ζούμε.

Να επισημάνω πως η   δήλωση σου,  να καταργήσουμε τον νόμο της βαρύτητας  με βρίσκει απολύτως σύμφωνη και ο Νεύτων  θαρρώ επαναεξετάζει  το ζήτημα σουρρεαλιστής  πλέον  θαυμαστής σου.

Εμείς εξακολουθούμε να είμαστε αθεράπευτα ονειροπόλοι μαζί  σου, 

 γιατί  η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ  και η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ δεν είναι μόδα που μπορεί να περάσει αλλά η ίδια η  δικαίωση της ανθρώπινης ύπαρξης  άμα της δημιουργίας της από το πρώτο πρωινό της ανθρωπότητος.

Περιμένω τις απαντήσεις  σου για την συνέχεια της αλληλογραφίας μας

Σε ασπάζομαι θερμά

subcomandante   Αστραία

Από τα βουνά της   Μακεδονίας και τις πεδιάδες της  Θεσσαλονίκης

21 Αιών ξημερώματα