Ο Χορός των Μουσών

Οι Μούσες χορεύουν με τον Απόλλωνα.

Baldassarre Peruzzi, 16ος αιών

Οι Μούσες ήταν θεότητες των Αρχαίων Ελλήνων οπού ήταν προστάτριες του άσματος, διάφορων ειδών ποιήσεων, των τεχνών και επιστημών. Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν συμφωνούν για τον αριθμό τους ούτε και στο ποιος ήταν ο ρόλος τους. Ο Όμηρος μνημονεύει μερικές φορές ως ενικός της Μούσης ενώ άλλοτε με το πληθυντικό των Μουσών. Από τον Όμηρο επίσης μαθαίνουμε ότι οι μούσες ζούσαν στον Όλυμπο ^{[1] [2] [3]} και να αριθμούνται σε εννιά συμφωνα με την Οδύσσεια ^[4] , αλλά με μερικούς κριτικούς να επισημαίνουν ότι παρεμβλήθηκε μεταγενέστερα. Ο Ησίοδος στην Θεογονία ήταν ο πρώτος που απαρίθμησε της μούσες και αφηγείται ότι από τον έρωτα του Δία και της Μνημοσύνης ^[5] γεννήθηκαν εννέα κόρες ^[6] και ονομάζονται ως Κλειώ, η το κλέος διαφημίζουσα, Ευτέρπη ή της τέρψεως χορηγός, Θάλεια ή Θαλία ^[7] , ή θάλλουσα ^[8] , Μελπομένη, ή ψάλτις, Τερψιχόρη ή επί χοροίς, ορχήσει τερπόμενη, Ερατώ η εράσμια, Πολύμνια η υμνούσα, Ουρανία, Καλλιόπη η καλλίφωνος. Με τον Απόλλωνα (Απόλλων Μουσηγέτης) να είναι ο οδηγός τους ^[9] και επονομάζεται Μουσαγέτης ^[

Ας χορέψουν για το νέο έτος... μαζί με τον Μουσηγέτη τους!

Μ ούσες: Ο χορός της Αρμονίας!

.

Η Καλλιόπη προστάτιδα της επικής ποίησης και της ρητορικής τέχνης,

η ομορφιά της καλής όψης του λόγου

η Τερψιχόρη προστάτιδα της λυρικής ποίησης και της όρχησης,

η ευχαρίστηση του ρομαντικού, η λεπτότης, ο ρυθμός

η Ερατώ προστάτιδα της ερωτικής ποίησης,

η δύναμη του Έρωτα

η Θάλεια της βουκολικής ποίησης και της κωμωδίας

η θαλερότης της θείας άλης, η χαρά,

η Μελπομένη της αφήγησης και της τραγωδίας,

το μέλι της σκέψης, του στοχασμού

η Ευτέρπη της αύλησης,

η γοητεία ενός μαγεμένου αυλού

η Πολυμνία των θεϊκών ύμνων,

το τραγούδι των θεών

η Κλειώ προστάτιδα της ιστορίας,

το κλειδί της δόξας

και η Ουρανία προστάτιδα της αστρονομίας,

η ομιλία των άστρων. 

Οι μαθητές λοιπόν του δευτέρου βαθμού μπορούσαν μαζί με τον δάσκαλο τους να μπουν στο εσωτερικό του κυκλικού ναού, γι αυτό λεγόταν και εσωτερικοί. Στο εσωτερικό μπορούσαν επίσης να μπουν και οι φυσικοί , που μαζί με τους μαθηματικούς αποτελούσαν τους εσωτερικούς. Εδώ έβλεπε κανείς τις εννέα μούσες από μάρμαρο γύρω από την Εστία.

Μπροστά από τις μούσες φώτιζε θεία φλόγα.Ο Πυθαγόρας δίδασκε τους μαθητές του μυώντας τους να πλησιάσουν το μέγα Ον, την προσομοίωση προς Αυτό και την τελειοποίηση τους.

ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ,

ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΗΝ ΑΥΛΟΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΘΑ ΑΤΕΝΙΣΕΤΕ ΕΝΤΟΣ ΣΑΣ.

Όπως δε αυτές προσβλέπουν προς το φως της Εστίας από το οποίον εκπορεύονται και το οποίον δίδει σε αυτές κίνηση, τον ρυθμό και την μελωδία, έτσι και εμείς οφείλουμε να βυθισθούμε στο κεντρικό Πυρ του Σύμπαντος, στο Θείον Πνεύμα, για να διαχυθούμε, να γίνουμε ένα με αυτό, τότε θα μπορέσουμε να διεισδύσουμε στην Ουσία του.

Το δικό σας δε Ον, η ψυχή σας δεν είναι άραγε ένας μικρόκοσμος, ένα μικρό σύμπαν, εκτός του ότι είναι γεμάτη τρικυμίες και διενέξεις;

Έργο σας είναι να πραγματοποιήσετε την ενότητα με Αρμονία .

Τότε και μόνο τότε ο θεός θα κατέλθει στην συνείδησή σας, τότε θα συμμετάσχετε της εξουσίας του και θα μεταβάλετε την Θέληση σας σε λίθο της Εστίας, στον βωμό Εστίας, στον θρόνο του Διός.

Ποια μούσα θα διαλέξετε για το χορό... του νέου έτους;

Κλειώ, Μπαλούμη Κλεονίκη για την Ομηρική Πολιτεία